شايسته نيست به سخنى كه از دهان كسى خارج شد، گمان بد ببرى ، چرا كه براى آن برداشت نيكويى مى توان داشت.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  الگوهای کامل انسانیت (اخلاقی) ( حکمت شماره 123 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

123.قَالَ (علیه السلام):  طُوبَى لِمَنْ ذَلَّ فِي نَفْسِهِ وَ طَابَ كَسْبُهُ وَ صَلَحَتْ سَرِيرَتُهُ وَ حَسُنَتْ خَلِيقَتُهُ وَ أَنْفَقَ الْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ وَ أَمْسَكَ الْفَضْلَ مِنْ لِسَانِهِ وَ عَزَلَ عَنِ النَّاسِ شَرَّهُ وَ وَسِعَتْهُ السُّنَّةُ وَ لَمْ يُنْسَبْ إلَى الْبِدْعَةِ.

[قال الرضي رحمه الله تعالى أقول و من الناس من ينسب هذا الكلام إلى رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم‏] [قال الرضي أقول و من الناس من ينسب هذا الكلام إلى رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)و كذلك الذي قبله‏]


متن فارسی

 و درود خدا بر او ، فرمود :  «خوشا به حال کسی که خود را کوچک می شمارد، درآمدش پاکیزه، باطنش انفاق می کند، و زبانش  صاف و شایسته، و خلقش نیکوست. زیادی مالش زیاده گویی نگاه می دارد، و شزش را از مردم دور می دارد. سنت پیامبر (صلى الله عليه و آله و سلم)براى او کافی است و به بدعت منسوب نیست.

مؤلف: برخی این سخن و سخن پیشین را به رسول خدا(صلى الله عليه و آله و سلم)منسوب میدانند.

قبلی بعدی