متن عربی
37.و من كلام له((علیه السلام):يجري مجرى الخطبة و فيه يذكر فضائله عليه السلام قاله بعد وقعة النهروان
1. فَقُمْتُ بِالْأَمْرِ حِينَ فَشِلُوا وَ تَطَلَّعْتُ حِينَ تَقَبَّعُوا وَ نَطَقْتُ حِينَ تَعْتَعُوا وَ مَضَيْتُ بِنُورِ اللَّهِ حِينَ وَقَفُوا وَ كُنْتُ أَخْفَضَهُمْ صَوْتاً وَ أَعْلَاهُمْ فَوْتاً .
2. فَطِرْتُ بِعِنَانِهَا وَ اسْتَبْدَدْتُ بِرِهَانِهَا كَالْجَبَلِ لَا تُحَرِّكُهُ الْقَوَاصِفُ وَ لَا تُزِيلُهُ الْعَوَاصِفُ.
3. لَمْ يَكُنْ لِأَحَدٍ فِيَّ مَهْمَزٌ وَ لَا لِقَائِلٍ فِيَّ مَغْمَزٌ.
4. الذَّلِيلُ عِنْدِي عَزِيزٌ حَتَّى آخُذَ الْحَقَّ لَهُ وَ الْقَوِيُّ عِنْدِي ضَعِيفٌ حَتَّى آخُذَ الْحَقَّ مِنْهُ .
5. رَضِينَا عَنِ اللَّهِ قَضَاءَهُ وَ سَلَّمْنَا لِلَّهِ أَمْرَهُ.
6. أَتَرَانِي أَكْذِبُ عَلَى رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)وَ اللَّهِ لَأَنَا أَوَّلُ مَنْ صَدَّقَهُ فَلَا أَكُونُ أَوَّلَ مَنْ كَذَبَ عَلَيْهِ.
7. فَنَظَرْتُ فِي أَمْرِي فَإِذَا طَاعَتِي قَدْ سَبَقَتْ بَيْعَتِي وَ إِذَا الْمِيثَاقُ فِي عُنُقِي لِغَيْرِي.
متن فارسی
از یک سخن خطبه گونه ی آن حضرت که پس از جنگ نهروان درباره ی فضایل خود بیان فرموده است[1]
- پس به کار بر خاستم آن گاه که دیگران سستی کردند ، وسر بر آوردم آن گاه که دیگران سر در لاک خود فرو بردند، و سخن گفتم آن گاه که دیگران به لکنت افتادند ،وبا نور الهی به راه افتادم آن گاه که دیگران ایستادند .ومن از همه صدایم فروتر و پیشتازیم فراتر بود.
- پس با به دست گرفتن عنان فضیلت پریدم ،و جایزه ی مسابقه را پیش از دیگران ربودم... (مسئولیت حکومت را پذیرفتم ودر راه آن ایستادگی کردم )چون کوه که بادهای شکننده هم آن را تکان نمی دهد ، و توفان های سخت هم از جای نمی جنباند .
- هیچ کس درباره ی من نقطه ی ضعفی سراغ نداشت و هیچ گوینده ای جای عیبجویی در من نمی شناخت .
- ذلیل نزد من عزیز است تا حق او را بستانم ، وقوی نزد من ضعیف است تا حق را ازاو بازگیرم.
- ما از قضای الهی خشنودیم وتسلیم فرمان اوییم.[2]
- آیا پنداری که من بر رسول خدا صلی الله علیه وآله دروغ می بندم . به خدا سوگند من نخستین تصدیق کننده ی اویم ،پس نخستین دروغ بافنده ی بر او نخواهم بود .
- من در کار خود نگریستم دیدم لزوم طاعتم (از فرمان رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) جهت مدارا در امر حکومت پیش از بیعتم با این قوم است ،و پیمان وفاداری به امرآن حضرت در گردنم قرار دارد .یا:در کار خود نگریستم دیدم پیش از آنکه مردم با من بیعت کنند طاعتم بر گردن آنان لازم بود ،واز بیعت آنان تعهدی برعهده ام آمده است . از این رو مسئولیت حکومت را پذیرفتم و گرنه شیفته ی قدرت نبودم .)
[1] آنچه در این بخشی می آید کلامی پیوسته نیست، بلکه شامل چهار قسمت است که مرحوم سید رضی از کل کلام آن حضرت برگزیده و به هم پیوند داده است. از این رو هر قسمتی را با نهادن سه نقطه در پایان ان جدا کردیم.
[2]چون امام (علیه السلام)مردم را از امور آینده خبر می داد و می فرمود این ها مطالبی است که از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به یاد دارم ،گروهی حضرتش را متهم به دورغ می کردند .امام می فرماید:ما تسلیم امر خداییم گرچه ما را دروغ گو بدانید..
