ولادت
آيت الله حاج ميرزا عمران عليزاده، در پانزدهم رمضان سال 1350ق، برابر دى ماه 1310ش در روستاى غريب‌دوست شهرستان ميانه، در يك خانواده متدين و زحمت‌كش چشم به جهان گشود.
پدرش مشهدى على حسين، شخصى متدين، داراى سواد خواندن و نوشتن و ملتزم به شعائر دينى و مذهبى بود و مادر وى، زن مؤمنه و قرآن‌خوان و ملتزم به انجام تكاليف دينى بود.
تحصیلات
عليزاده پس از رسيدن به حدّ درك و تمييز، قرآن را نزد پدر و مادرش و مكتب‌دار روستا مرحوم سيد على حسينى كه از سادات شريف و محترم بود با مقدارى گلستان و نصاب ياد گرفت. تكميل گلستان و تاريخ معجم و صرف مير را در قريه شيخ احمد لو نزد مرحوم ملّا مطلب ترابى فرا گرفت. تصريف و عوامل و انموذج و صمديّه و مقدارى از سيوطى را نزد حاج ميرزا على اشرف نظرى فرا گرفت.
در سال 1367ق مطابق 1327ش جهت ادامه تحصيل، پدرش وى را به تبريز برد و به ميرزا فتاح آخوندى سپرد تا به تحصيل علوم دينى بپردازد. وى در تبريز مشغول فراگيرى مقدارى از سيوطى و جامى از آقا سيّد موسى و آقاى سيّد يوسف مدنى گرديد.
وى در سال 1375ق به حوزه مقدسه قم مهاجرت نموده و در مدرسه حجتيه سكونت گزيد، مقدارى از مكاسب را از آيت الله موسوى اردبيلى و استصحاب رسائل را از آيت الله مشكينى و مقدارى از كشف المراد را از حاج سيد حسين قاضى فرا گرفت، همچنين در طىّ دروس متعارف در جلسات تفسير علامه طباطبايى حاضر مى‌شد.
ايشان همچنين مكاسب را از آيت الله حاج ميرزا عبدالله مجتهدى و جلدين كفايه را از حاج ميرزا احمد اهرى فراگرفت.
اجازات
وى از آيت الله مكارم شيرازى و آيت الله سبحانى اجازه اجتهاد دارد و از بسيارى از مراجع بزرگوار اجازه‌نامه تصدى امور حِسبيه و نمايندگى را دارا بود كه اسامى آن‌ها را ذكر مى‌كنيم: آيت الله سيد كاظم شريعتمدارى،آيت الله خويى، آيت الله حاج آقا حسن قمى، آيت الله سيد محمد شيرازى، آيت الله تبريزى، آيت الله سيد محمد روحانى، آيت الله شيخ على غروى.
فعالیتها
یکی از خدمات علمی و فرهنگی حضرت استاد حاج میرزا عمران علیزاده "رضوان الله علیه" برگزاری جلسات تفسیر قرآن و شرح نهج البلاغه بود که بیش از نیم قرن از عمر شریفش را در این راه نورانی صرف کرد.جلسات تفسیر ایشان در روزهای جمعه، یکی از جلسات پربار شهر بود، این جلسه در برابر جلسۀ دیگری که به عنوان "جلسه تفسیر تبریز" از سوی گروهی منحرف و وهابی منش همزمان دایر بود و متاسفانه هنوز هم دایر است.جلسات تفسیری استاد، تنها جلسۀ مطمئنی بود که به صورت منظم و شیوه ای آموزنده برگزار می شد، در ابتدا درس هفتۀ قبل از سوی تعدادی از حاضران قرائت می شد، انگاه درس جدید طرح می شد، سپس چند نفر آن را می خواندند تا همگان درس جدید را به خوبی دریافت کنند.در این جلسات علاوه بر تفسیر قرآن، مسایل شرعی و احکام فقهی نیز به صورت ساده و همه فهم مطرح می شد.
به تناسب ایام ولادت و شهادت معصومین(علیهم السلام) و روزهای تاریخی چون بعثت و غدیر نیز معارف مروطه بیان می گردید.
آثار
به یقین تحقیق،تصنیف و تالیف میزان معلومات را می رساند.آیت الله حاج میرزا عمران علیزاده آثار متعددی در موضوعات مختلف جهت استفادۀ طالبین علم و معرفت از خود به ودیعه نهاده اند که فهرست تالیفات ایشان به قرار ذیل می باشد:
1)ترجمه و شرح مختصر نهج البلاغه در سه جلد.
2)واژه های نهج البلاغه.
3)مروری بر نهج البلاغه.
4)در مکتب علی (علیه السلام).
5)فرشته های زمینی و شیاطین انسی.
6)نامداران تاریخ در دو جلد.
7)گوشه هایی از تاریخ بزرگان.
8)ابتدا و انتها.
9)پیدایش اولین ها در دو جلد.
10)قصه های اسلامی و تکه های تاریخی.
11)رویدادهای تاریخ.
12)کعبۀ آمال.
13)قیام مختار و توابین.
14)مختصری از زندگانی رسول اکرم(صلی الله علیه و آله).
15)دو شهید بزرگوار.
16)منادی وحدت اسلامی.
17)خضر جاودان.
18)توضیح الأسماء.
19)تعریفات.
20)فرهنگ اصطلاحات فقهی.
21)مَثَلهای مشهور حضرات معصومین(علیهم السلام).
22)یکصد و چهل حدیث.
23)گنجینه های نیکی.
24)زینتها وآفتها.
25)بهشت برین.
26)علی همای رحمت.
27)عقاید اساسی اسلام.
28)دُرّ ثمین.
29)خصائص المعصومین.
30)سخنان حضرت مهدی(عج)
31)مهدی منتظر از نظر اهل سنت.
32)مهدی موعود در حدیث غدیر.
33)ارکان اربعۀ تشیع.
34)آب مایۀ حیات.
35)دفاع از حریم حق.
36)سه حدیث شریف.
37)صیغه های عقد ازدواج و طلاق.
38)تعقیبات و ادعیه.
39)در راه قرآن.
40)نماز شب و نماز جعفر طیار.
41)اعمال ماههای رجب،شعبان،رمضان.
42)مقالات سودمند.
43)سه مسئلۀ مهم در اسلام(احترام خون بشر،حبس دراسلام،نماز جمعه).
44)تصحیح کتاب الأنوار النعمانیه.
45)ترجمۀ دو جلد از مناقب ابن شهر آشوب(خطی).
46)شناخت اوقات شرعی نماز و روزه به افق تبریز.
وفات
وى روز شنبه 17 ذى الحجه 1430 برابر با چهاردهم آذر 1388 در تبريز درگذشت.
