متن عربی
46.و من كلام له (علیه السلام):عند عزمه على المسير إلى الشام و هو دعاء دعا به ربه عند وضع رجله في الركاب
1. اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ وَعْثَاءِ السَّفَرِ وَ كَآبَةِ الْمُنْقَلَبِ وَ سُوءِ الْمَنْظَرِ فِي الْأَهْلِ وَ الْمَالِ وَ الْوَلَدِ .
2. اللَّهُمَّ أَنْتَ الصَّاحِبُ فِي السَّفَرِ وَ أَنْتَ الْخَلِيفَةُ فِي الْأَهْلِ وَ لَا يَجْمَعُهُمَا غَيْرُكَ لِأَنَّ الْمُسْتَخْلَفَ لَا يَكُونُ مُسْتَصْحَباً وَ الْمُسْتَصْحَبُ لَا يَكُونُ مُسْتَخْلَفاً.
[قال السيد الشريف رضي الله عنه و ابتداء هذا الكلام مروي عن رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)و قد قفاه أمير المؤمنين (علیه السلام) بأبلغ كلام و تممه بأحسن تمام من قوله و لا يجمعهما غيرك إلى آخر الفصل]
متن فارسی
46.از سخنان آن حضرت هنگامی که تصمیم داشت به سوی شام حرکت کند وآن دعایی است که چون پا در رکاب نهاد خواند
- خداوندا به تو پناه می آورم از رنج سفر،و مشکلات بازگشت ،و دیدن امری نا خوشایند در خانواده و مال و فرزند .
- خداوندا،تویی همراه در سفر ،و تویی جانشین در خانواده ، واین دو صفت را باهم کسی جز تو ندارد ، زیرا کسی که جانشین است همراه نیست، وآن که همراه است جانشین نباشد .
مؤلف :فراز اول این سخن از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم نقل شده و امیر مؤمنان علیه السلام با جمله ی ولا یجمعهما غیرک... ان را با رساترین سخن پی گرفته وبه زیباترین وجه به پایان برده است.
قبلی بعدی