(از امام پرسيدند: اگر دُرِ خانة مردى را به رويش بندند، روزى او از كجا خواهد آمد ؟ فرمود) از آن جايى كه مرگ او مى آيد!.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  به مردم مصر ( نامه شماره 38 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

38 .و من كتاب له (علیه السلام)  إلى أهل مصر لما ولى عليهم الأشتر

  1. مِنْ عَبْدِ اللَّهِ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ إِلَى الْقَوْمِ الَّذِينَ غَضِبُوا لِلَّهِ حِينَ‏ عُصِيَ فِي أَرْضِهِ وَ ذُهِبَ بِحَقِّهِ فَضَرَبَ الْجَوْرُ سُرَادِقَهُ عَلَى الْبَرِّ وَ الْفَاجِرِ وَ الْمُقِيمِ وَ الظَّاعِنِ فَلَا مَعْرُوفٌ يُسْتَرَاحُ إِلَيْهِ وَ لَا مُنْكَرٌ يُتَنَاهَى عَنْهُ .
  2. أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ بَعَثْتُ إِلَيْكُمْ عَبْداً مِنْ عِبَادِ اللَّهِ لَا يَنَامُ أَيَّامَ الْخَوْفِ وَ لَا يَنْكُلُ عَنِ الْأَعْدَاءِ سَاعَاتِ الرَّوْعِ أَشَدَّ عَلَى الْفُجَّارِ مِنْ حَرِيقِ النَّارِ وَ هُوَ مَالِكُ بْنُ الْحَارِثِ أَخُو مَذْحِجٍ.
  3. فَاسْمَعُوا لَهُ وَ أَطِيعُوا أَمْرَهُ فِيمَا طَابَقَ الْحَقَّ فَإِنَّهُ سَيْفٌ مِنْ سُيُوفِ اللَّهِ لَا كَلِيلُ الظُّبَةِ وَ لَا نَابِي الضَّرِيبَةِ فَإِنْ أَمَرَكُمْ أَنْ تَنْفِرُوا فَانْفِرُوا وَ إِنْ أَمَرَكُمْ أَنْ تُقِيمُوا فَأَقِيمُوا فَإِنَّهُ لَا يُقْدِمُ وَ لَا يُحْجِمُ وَ لَا يُؤَخِّرُ وَ لَا يُقَدِّمُ إِلَّا عَنْ أَمْرِي .
  4. وَ قَدْ آثَرْتُكُمْ بِهِ عَلَى نَفْسِي لِنَصِيحَتِهِ لَكُمْ وَ شِدَّةِ شَكِيمَتِهِ عَلَى عَدُوِّكُمْ‏.

متن فارسی

38-از یک نامه ی  آن حضرت به مردم مصر هنگامی که مالک اشتر را به حکومت آنان گماشت

  1. از بنده ی  خدا، علی امیرمؤمنان، به مردمی که برای خدا به خشم آمدند آنگاه که خداوند در زمینش نافرمانی شد و حقش پایمال گردید، از این رو ستم بر سر نیکوکار و بدکردار، و مقیم و مسافر خیمه زد، نه کار نیکی ماند که در پناهش بیاسایند، و نه کار زشتی بود که.
  2.  اما بعد، من بندهای از بندگان خدا را به سوی شما گسیل داشتم که در روزهای وحشت نمیخوابد، و در لحظه های هراس از دشمنان رخ برنمیتابد. بر نابکاران از لهیب آتش سوزانندهتر است، و او مالک بن حارث از قبیله ی  مذجج است.
  3.  پس در هر چه مطابق حق بود گوش به سخن او دارید و فرمانش را اطاعت نمایید، که او شمشیری از شمشیرهای خداست، که نه تیزیش کند شود و نه چیزی از دم آن بر هد. اگر شما را فرمان کوچ داد کوچ کنید، و اگر فرمان اقامت داد برجای بمانید، زیرا او جز به فرمان منگامی پیش و پس نمیگذارد و کاری را پس و پیش نمی اندازد.
  4.  من با فرستادن او شما را بر خود مقدم داشتم، زیرا او خیرخواه شماست و بر دشمن شما بسی سختگیر است.
قبلی بعدی