بزرگ ترين عيب آن كه چيزى را در خوددارى، بر ديگران عيب بشمار!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت
پرسمان
نمایش مطالب 1 تا 10 از 39
برخلاف آن چه که این خطبه مطرح می کند خطبه ی 216 (و نه 207) نهج البلاغه با موضوع "حقوق متقابل رهبری جامعه ی اسلامی و مردم" ایراد شده است و برخلاف آنچه که در متن حاضر و در چند بند با عنوان "تبعات و زیان های حاکمیت یک دیکتاتور" مطرح شده است، مربوط به آثار و پیامدهایی است که این حقوق متقابل رعایت نشده و بر مردم ستم شود. برای توضیح بیشتر به بخشهایی از این خطبه اشاره می شود:
اما در عين حال که او نهج البلاغه را کلام سست و پر از ضعف مي داند، و ما مي پنداريم ايشان سلا ح تازه اي به دست آورده است که قبلا ديگران از آن بي نصيب بوده اند، مي بينيم که متأسفانه سلاح تازه او، سلاح شکسته زنگ زده اي است که زيانش به سوي خود او باز مي گردد، و داستان اسلحه فاسد روزگار فاروق، خديو بد نام مصر را به خاطر مي آورد.
نويسنده معاصر مصري، محمد عبدالغني حسن مي گويد:«و هر گز سخني را که بعضي از خرده گيران با آن، گلوي خود را خسته کرده اند، نبايد بازگوکنم. و آن سخن اين است که نهج البلاغه از علي-کرم الله وجهه-نيست بلکه خود شريف رضي آن را جعل کرده است.
در سنن«ابن ماجه»آمد است:رسول خدا صلي الله عليه و اله فرمود:«لعنت برشما يا واي برشما باد اگر بعد از من به کفر بازگرديد که در آن حال خون بعضي از شما به دست برخي ديگر ريخته خواهد شد.»
عقيده ما در باب علم غيب امامان عليه السلام :علمي که از صحاب آن آموخته اند، و اين صاحب علم، پيامبر خدا صلي الله عليه و اله است. اين معني با آنچه شيخ مفيد، محمد بن محمد بن نعمان از ابن المغيره نقل کرده است، تأييد مي شود.
در این باره که آیا خطبه ای به نام حضرت زهرا سلام الله علیه در نهج البلاغه وجود دارد یا نه و اگر دارد، کدام است ، در بعضی از منابع و یا نوشته ها آمده که خطبه 109 به نام حضرت زهرا سلام الله علیه نامیده شده و اشاره خاصی به علت نامگذاری نشده است.
اشباح به معنای ملائکه به کار رفته است و از آنجا که حضرت امیر المؤمنین (ع) در قسمتی از این خطبه در مورد خلقت ملائکه سخن می فرمایند
وقايع و حوادث تاريخى خلاف سخن شما را ثابت مى‌كند؛ زيرا بر فرض صحيح بودن آنچه شما از رفتار و سفارش ابوبكر نسبت به خاندان رسول خدا صلى الله عليه وآله ادعا مى‌كنيد، نقل‌ها و روايات موجود در منابع روائى و تاريخي، چهره ديگرى را از تعامل با اميرمؤمنان علي عليه السلام و خاندان وحى به نمايش در آورده است؛ زيرا در نخستين مرحله شاهد اصرار بر وادار كردن علي عليه السلام به بيعت با خليفه هستيم، و اين پا فشارى آنقدر ادامه پيدا مى‌كند تا زشت‌ترين حوادث و دردناك‌ترين ستم‌ها در خانه علي و فاطمه اتفاق مى‌افتد.

Pages