آبروى تو چون يخى جامد است كه در خواست آن را قطره قطره آب مى كند، پس بنگر كه آن را نزد چه كسى فرو مى ريزي؟.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  تنگ دستی و توانگری ( حکمت شماره 358 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

358-قَالَ (علیه السلام):  أَيُّهَا النَّاسُ [لِيَرَاكُمُ [لَيَرَاكُمُ‏]] لِيَرَكُمُ اللَّهُ مِنَ النِّعْمَةِ وَجِلِينَ كَمَا يَرَاكُمْ مِنَ النِّقْمَةِ فَرِقِينَ إِنَّهُ مَنْ وُسِّعَ عَلَيْهِ فِي ذَاتِ يَدِهِ فَلَمْ يَرَ ذَلِكَ اسْتِدْرَاجاً فَقَدْ أَمِنَ مَخُوفاً وَ مَنْ ضُيِّقَ عَلَيْهِ فِي ذَاتِ يَدِهِ فَلَمْ يَرَ ذَلِكَ اخْتِبَاراً فَقَدْ ضَيَّعَ مَأْمُولًا.


متن فارسی

و درود خدا بر او ، فرمود :  ای مردم، باید که خداوند شما را به وقت نعمت ترسان بیند چنان که به نزد محنت ترسان می بیند! هرکه کر داراییش گسترش داده شود و آن  زمینهٔ گرفتار شدن نداند، خود را از حادثهٔ بیمناکی در امان دانسته است. و هر که در تنگی روزی و ناداری قرار گیرد و آن را مایهٔ آزمایش خود نداند، پاداشی را که امیدش می رفت تباه کرده است.

قبلی بعدی