(عبدالله بن عباس در مسئله اى نظر داد كه امام آن را قبول نداشت و فرمود) بر تو است كه رأى خود را به من بگويى، و من باى پيرامون آن بينديشم ، آنگاه اگر خلاقى نظر تو فرمان دادم بايد اطاعت كني!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  تنگ دستی و توانگری ( حکمت شماره 358 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

358-قَالَ (علیه السلام):  أَيُّهَا النَّاسُ [لِيَرَاكُمُ [لَيَرَاكُمُ‏]] لِيَرَكُمُ اللَّهُ مِنَ النِّعْمَةِ وَجِلِينَ كَمَا يَرَاكُمْ مِنَ النِّقْمَةِ فَرِقِينَ إِنَّهُ مَنْ وُسِّعَ عَلَيْهِ فِي ذَاتِ يَدِهِ فَلَمْ يَرَ ذَلِكَ اسْتِدْرَاجاً فَقَدْ أَمِنَ مَخُوفاً وَ مَنْ ضُيِّقَ عَلَيْهِ فِي ذَاتِ يَدِهِ فَلَمْ يَرَ ذَلِكَ اخْتِبَاراً فَقَدْ ضَيَّعَ مَأْمُولًا.


متن فارسی

و درود خدا بر او ، فرمود :  ای مردم، باید که خداوند شما را به وقت نعمت ترسان بیند چنان که به نزد محنت ترسان می بیند! هرکه کر داراییش گسترش داده شود و آن  زمینهٔ گرفتار شدن نداند، خود را از حادثهٔ بیمناکی در امان دانسته است. و هر که در تنگی روزی و ناداری قرار گیرد و آن را مایهٔ آزمایش خود نداند، پاداشی را که امیدش می رفت تباه کرده است.

قبلی بعدی