متن عربی

212.و من خطبة (له (علیه السلام):كان يستنهض بها أصحابه إلى جهاد أهل الشام في زمانه‏

1. اللَّهُمَّ أَيُّمَا عَبْدٍ مِنْ عِبَادِكَ سَمِعَ مَقَالَتَنَا الْعَادِلَةَ غَيْرَ الْجَائِرَةِ وَ الْمُصْلِحَةَ غَيْرَ الْمُفْسِدَةِ فِي الدِّينِ وَ الدُّنْيَا [غَيْرَ الْمُفْسِدَةِ] فَأَبَى بَعْدَ سَمْعِهِ لَهَا إِلَّا النُّكُوصَ عَنْ نُصْرَتِكَ وَ الْإِبْطَاءَ عَنْ إِعْزَازِ دِينِكَ .
2. فَإِنَّا نَسْتَشْهِدُكَ عَلَيْهِ يَا أَكْبَرَ الشَّاهِدِينَ شَهَادَةً وَ نَسْتَشْهِدُ عَلَيْهِ جَمِيعَ مَا أَسْكَنْتَهُ أَرْضَكَ وَ سمَاوَاتِكَ ثُمَّ أَنْتَ [بَعْدَهُ‏] بَعْدُ الْمُغْنِي عَنْ نَصْرِهِ وَ الْآخِذُ لَهُ بِذَنْبِهِ‏.

متن فارسی

از یک خطبه ی  آن حضرت در تحریک یاران به جهاد با شامیان زمان خود

1. بار خدایا، هر بندهای از بندگانت سخن عادلانه نه جائرانه، و سازنده نه تباه کننده ی  ما را که در کار دین و دنیا گفته شنید، ولی پس از شنیدن آن جز عقب نشینی از یاری تو، و کندی و سستی از سربلند ساختن دین تو نخواست.
2.  من اینک تو را- ای بزرگ ترین گواهان - و همه ی  چیزهایی را که در زمین و آسمانهایت جا و سکنی داده ای بر او گواه می گیرم، آنگاه تو  خود از این پس، از یاری چنین آدمی بی نیاز کننده ای، و او را به کیفر گناهش می رسانی.