متن عربی

14 .و من وصية له (علیه السلام)  لعسكره [بصفين قبل لقاء العدو] قبل لقاء العدو بصفين‏

1. لَا [تُقَاتِلُونَهُمْ‏] تُقَاتِلُوهُمْ حَتَّى يَبْدَءُوكُمْ فَإِنَّكُمْ بِحَمْدِ اللَّهِ عَلَى حُجَّةٍ وَ تَرْكُكُمْ إِيَّاهُمْ حَتَّى يَبْدَءُوكُمْ حُجَّةٌ أُخْرَى لَكُمْ عَلَيْهِمْ .
2. فَإِذَا كَانَتِ الْهَزِيمَةُ بِإِذْنِ اللَّهِ فَلَا تَقْتُلُوا مُدْبِراً وَ لَا تُصِيبُوا مُعْوِراً وَ لَا تُجْهِزُوا عَلَى جَرِيحٍ وَ لَا تَهِيجُوا النِّسَاءَ بِأَذًى وَ إِنْ شَتَمْنَ أَعْرَاضَكُمْ وَ سَبَبْنَ أُمَرَاءَكُمْ فَإِنَّهُنَّ ضَعِيفَاتُ الْقُوَى وَ الْأَنْفُسِ وَ الْعُقُولِ .
3. إِنْ كُنَّا لَنُؤْمَرُ بِالْكَفِّ عَنْهُنَّ وَ إِنَّهُنَّ لَمُشْرِكَاتٌ وَ إِنْ كَانَ الرَّجُلُ لَيَتَنَاوَلُ الْمَرْأَةَ فِي الْجَاهِلِيَّةِ بِالْفَهْرِ أَوِ الْهِرَاوَةِ فَيُعَيَّرُ بِهَا وَ عَقِبُهُ مِنْ بَعْدِهِ‏.

متن فارسی

14- از یک سفارش آن حضرت به سپاه خود پیش از رو به رو شدن با دشمن در صفین.

1. با آنان نجنگید تا آنان آغاز به جنگ کنند، زیرا شما - بحمدالله - حجت دارید، و این که آنان را واگذارید تا خود به جنگ آغاز کنند حجت دیگری برای شما بر آنهاست.
2.  پس چون به خواست خدا شکست خوردند و پا به فرار نهادند، فراری را نکشید، و به کسی که تسلیم شده است آسیب نرسانید، و کار زخمیها را تمام نکنید، و زنان را با هیچ گونه آزار و اذیت به هیجان نیاورید گرچه به شما ناسزاگویند و امیرانتان را دشنام دهند، زیرا آنان ناتوان و بی صبر و کم خردند.
3.  هر آینه ما دستور داشتیم که از آنان دست بازداریم با آنکه مشرک بودند (چه رسد به زمان حال که مسلمانند). در جاهلیت اگر مردی با سنگ یا چوبدستی به زنی حمله می کرد، خودش و نسل آیندهاش به سبب این کار مورد سرزنش قرار می گرفتند.