متن عربی
15. و من دعاء له (علیه السلام)كان (علیه السلام)يقول إذا لقي العدو محاربا
- اللَّهُمَّ إِلَيْكَ أَفْضَتِ الْقُلُوبُ وَ مُدَّتِ الْأَعْنَاقُ وَ شَخَصَتِ الْأَبْصَارُ وَ نُقِلَتِ الْأَقْدَامُ وَ أُنْضِيَتِ الْأَبْدَانُ.
- اللَّهُمَّ قَدْ صَرَّحَ مَكْنُونُ الشَّنَآنِ وَ جَاشَتْ مَرَاجِلُ الْأَضْغَانِ .
- اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ غَيْبَةَ نَبِيِّنَا وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ تَشَتُّتَ أَهْوَائِنَا رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنا وَ بَيْنَ قَوْمِنا بِالْحَقِّ وَ أَنْتَ خَيْرُ الْفاتِحِينَ.
متن فارسی
15-یک دعای آنحضرت هنگامی که در جنگ با دشمن رو به رو می شد .
(1)بار الها، دل ها به تو پیوسته، و گردنها به سوی تو کشیده شده، و دیدگان به تو دوخته شده، و گام ها به سوی تو برداشته شده، و بدنها در راه تو نحیف و لاغر گشته .
(2) خداوندا، کینه های نهفته آشکار شده، و دیگ های خشم و بدخواهی به جوش آمده.
(3)خدایا، از نبود پیامبرمان، و فزونی دشمن مان، و پراکندگی اندیشه ها و خواستههامان به تو شکایت می آوریم. «پروردگارا، می آن ما و قوم ما به حق داوری فرما، که تو بهترین داورانی».'[1]
[1] سوره ی اعراف، آیه ی ۸۹.
