آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  به معاویه ( نامه شماره 30 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

30 و من كتاب له (علیه السلام)  إلى معاوية

  1. فَاتَّقِ اللَّهَ فِيمَا لَدَيْكَ وَ انْظُرْ فِي حَقِّهِ عَلَيْكَ وَ ارْجِعْ إِلَى مَعْرِفَةِ مَا لَا تُعْذَرُ بِجَهَالَتِهِ فَإِنَّ لِلطَّاعَةِ أَعْلَاماً وَاضِحَةً وَ سُبُلًا نَيِّرَةً وَ مَحَجَّةً نَهْجَةً وَ غَايَةً مُطَّلَبَةً يَرِدُهَا الْأَكْيَاسُ وَ يُخَالِفُهَا الْأَنْكَاسُ مَنْ نَكَبَ عَنْهَا جَارَ عَنِ الْحَقِّ وَ خَبَطَ فِي التِّيهِ وَ غَيَّرَ اللَّهُ نِعْمَتَهُ وَ أَحَلَّ بِهِ نِقْمَتَهُ .
  2. فَنَفْسَكَ نَفْسَكَ فَقَدْ بَيَّنَ اللَّهُ لَكَ سَبِيلَكَ وَ حَيْثُ تَنَاهَتْ بِكَ أُمُورُكَ فَقَدْ أَجْرَيْتَ إِلَى غَايَةِ خُسْرٍ وَ مَحَلَّةِ كُفْرٍ فَإِنَّ نَفْسَكَ قَدْ أَوْلَجَتْكَ شَرّاً وَ أَقْحَمَتْكَ غَيّاً وَ أَوْرَدَتْكَ الْمَهَالِكَ وَ أَوْعَرَتْ عَلَيْكَ الْمَسَالِكَ‏.

متن فارسی

30-از یک نامه ی  آن حضرت به معاویه

(1)... پس نسبت به آنچه در اختیار داری از خدا پروا دار، و حق او را بر خود در نظر آر، و به شناسایی چیزی که در ندانستن آن عذرت پذیرفته نیست بازگرد، زیرا طاعت نشانه هایی آشکار، و راه هایی روشن، و شیوه ای معلوم، و هدفی دلپسند دارد، که زیرکان به آن درمی آیند، و فرومایگان با آن مخالفت می ورزند؛ هر که از آن کنار رود از حق منحرف شود، و کورکورانه در گمراهی قدم نهد، و خداوند نعمتی را که به او داده دگرگون سازد، و نقمت خویش را بر او فرود آرد.

(2) پس خود را بپای، خود را بپای! که خداوند راهت را برایت روشن ساخته   است، و فرجام کارت را برایت آشکار نموده، زیرا به سوی هدفی زیانبار و جایگاهی کفرآمیز تاخته ای، چراکه نفشت تو را در شری فرو برده، و به گمراهی در انداخته، و به وادی های مهلک در آورده، و راه ها را بر تو ناهموار ساخته   است.

قبلی بعدی