متن عربی
145.و من خطبة له (علیه السلام):
فناء الدنيا
- أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا أَنْتُمْ فِي هَذِهِ الدُّنْيَا غَرَضٌ تَنْتَضِلُ فِيهِ الْمَنَايَا مَعَ كُلِّ جَرْعَةٍ شَرَقٌ وَ فِي كُلِّ أَكْلَةٍ غَصَصٌ .
- لَا تَنَالُونَ مِنْهَا نِعْمَةً إِلَّا بِفِرَاقِ أُخْرَى وَ لَا يُعَمَّرُ مُعَمَّرٌ مِنْكُمْ يَوْماً مِنْ عُمُرِهِ إِلَّا بِهَدْمِ آخَرَ مِنْ أَجَلِهِ وَ لَا تُجَدَّدُ لَهُ زِيَادَةٌ فِي أَكْلِهِ إِلَّا بِنَفَادِ مَا قَبْلَهَا مِنْ رِزْقِهِ .
- وَ لَا يَحْيَا لَهُ أَثَرٌ إِلَّا مَاتَ لَهُ أَثَرٌ وَ لَا يَتَجَدَّدُ لَهُ جَدِيدٌ إِلَّا بَعْدَ أَنْ يَخْلَقَ لَهُ جَدِيدٌ وَ لَا تَقُومُ لَهُ نَابِتَةٌ إِلَّا وَ تَسْقُطُ مِنْهُ مَحْصُودَةٌ .
- وَ قَدْ مَضَتْ أُصُولٌ نَحْنُ فُرُوعُهَا فَمَا بَقَاءُ فَرْعٍ بَعْدَ ذَهَابِ أَصْلِهِ؟!
ذم البدعة
منها - وَ مَا أُحْدِثَتْ بِدْعَةٌ إِلَّا تُرِكَ بِهَا سُنَّةٌ فَاتَّقُوا الْبِدَعَ وَ الْزَمُوا الْمَهْيَعَ .
- إِنَّ عَوَازِمَ الْأُمُورِ أَفْضَلُهَا وَ إِنَّ [مُحْدَثَاتِهَا] مُحْدِثَاتِهَا شِرَارُهَا.
متن فارسی
از یک خطبه ی آن حضرت در فنای دنیا و نکوهش بدعت
- ای مردم، همانا شما در این دنیا آماجی هستید که تیرهای مرگ بر آن می نشیند. با هر جرعهای جستنی در گلوست، و با هر لقمهای چیزی گلوگیر است.
- به نعمتی از دنیا خود نمی رسد جز آنکه روزی دیگر از عمرش تباه می گردد، و لقمه ی تازهای به دستش نرسد مگر به تمام شدن لقمه ای که قبلا روزی او بوده .
- و اثری برایش زنده نگردد جز آنکه اثری دیگر از او بمیرد، و چیز تازهای برایش به بار نباید مگر بعد از آنکه تازهای از او کهنه گردد، و نهالی برایش سربرنیارد جز آنکه درو شده ای از او ساقط شود. [1]
- پدرانی که ریشه ی ما بودند و ما شاخه های آنها هستیم از دنیا درگذشتند، و شاخه را با رفتن ریشه اش چه بقایی هست؟
نکوهش بدعت - و هیچ بدعتی پدید نیاید جز آنکه سنتی به سبب آن ترک شود. زنهار از بدعتها بپرهیزید، و در راه پهناور و روشن هدایت کام نهید.
- امور دیرینه و ریشه دار برترین امور است، و امور نوپدید بدترین آنهاست.
[1] یعنی فرزندی نیاورد جز انکه یکی از پدر و مادر یا خویشان خود را از دست بدهد.
