خانه > ترجمه ( حسین استادولی) > پیش از شهادت ( خطبه شماره 149 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
149.و من كلام له (علیه السلام):قبل موته
- أَيُّهَا النَّاسُ كُلُّ امْرِئٍ لَاقٍ مَا يَفِرُّ مِنْهُ فِي فِرَارِهِ الْأَجَلُ مَسَاقُ النَّفْسِ وَ الْهَرَبُ مِنْهُ مُوَافَاتُهُ.
- كَمْ أَطْرَدْتُ الْأَيَّامَ أَبْحَثُهَا عَنْ مَكْنُونِ هَذَا الْأَمْرِ فَأَبَى اللَّهُ إِلَّا إِخْفَاءَهُ هَيْهَاتَ عِلْمٌ مَخْزُونٌ .
- أَمَّا وَصِيَّتِي فَاللَّهَ لَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئاً وَ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله و سلم)فَلَا تُضَيِّعُوا سُنَّتَهُ أَقِيمُوا هَذَيْنِ الْعَمُودَيْنِ وَ أَوْقِدُوا هَذَيْنِ الْمِصْبَاحَيْنِ وَ خَلَاكُمْ ذَمٌّ مَا لَمْ تَشْرُدُوا .
- حُمِّلَ كُلُّ امْرِئٍ مِنْكُمْ مَجْهُودَهُ وَ خُفِّفَ عَنِ الْجَهَلَةِ رَبٌّ رَحِيمٌ وَ دِينٌ قَوِيمٌ وَ إِمَامٌ عَلِيمٌ.
- أَنَا بِالْأَمْسِ صَاحِبُكُمْ وَ أَنَا الْيَوْمَ عِبْرَةٌ لَكُمْ وَ غَداً مُفَارِقُكُمْ غَفَرَ اللَّهُ لِي وَ لَكُمْ .
- إِنْ تَثْبُتِ الْوَطْأَةُ فِي هَذِهِ الْمَزَلَّةِ فَذَاكَ وَ إِنْ تَدْحَضِ الْقَدَمُ فَإِنَّا كُنَّا فِي أَفْيَاءِ أَغْصَانٍ وَ [مَهَبِ] مَهَابِّ رِيَاحٍ وَ تَحْتَ ظِلِّ غَمَامٍ اضْمَحَلَّ فِي الْجَوِّ مُتَلَفَّقُهَا وَ عَفَا فِي الْأَرْضِ مَخَطُّهَا .
- وَ إِنَّمَا كُنْتُ جَاراً جَاوَرَكُمْ بَدَنِي أَيَّاماً وَ سَتُعْقَبُونَ مِنِّي جُثَّةً خَلَاءً سَاكِنَةً بَعْدَ حَرَاكٍ وَ صَامِتَةً بَعْدَ نُطْقٍ [لِيَعِظَكُمْ هُدُوئِي] لِيَعِظْكُمْ هُدُوِّي وَ خُفُوتُ إِطْرَاقِي وَ سُكُونُ أَطْرَافِي فَإِنَّهُ أَوْعَظُ لِلْمُعْتَبِرِينَ مِنَ الْمَنْطِقِ الْبَلِيغِ وَ الْقَوْلِ الْمَسْمُوعِ .
- وَدَاعِي لَكُمْ وَدَاعُ امْرِئٍ مُرْصِدٍ لِلتَّلَاقِي غَداً تَرَوْنَ أَيَّامِي وَ يُكْشَفُ لَكُمْ عَنْ سَرَائِرِي وَ تَعْرِفُونَنِي بَعْدَ خُلُوِّ مَكَانِي وَ قِيَامِ غَيْرِي مَقَامِي.
متن فارسی
از یک سخن آن حضرت پیش از شهادت
- ای مردم، هر کسی انچه را که ان می گریزد (مرگ را) در حین گریزش دیدارخواهد کرد و ایام زندگی میدان راندن آدمی به سوی مرگ است و گریز از مرگ روبرو شدن با آن است.
- چه روزها که پشت سر نهادم و درباره ی این راز سربسته کنجکاوی نمودم، ولی خداوند جز نهان داشتن آن را نخواست! هیهات، این دانشی نهفته است!
- اما سفارشم به شما: یکی خداست پس چیزی را شریک او نسازید، و دیگر محمد(صلى الله عليه و آله و سلم) است پس سنت او را ضایع نکنید. این دو ستون را برپا بدارید، و این دو چراغ را روشن نگاه دارید. و تا هنگامی که پراکنده نشده و از حق نرمیده اید نکوهشی بر شما نیست.
- هر یک از شما به اندازه ی توانش مکلف است، و تکلیف نادانان سبک تر گرفته شده است. خدایتان پروردگاری مهربان، و دینتان دینی استوان، و امامتان امامی داناست.
- من دیروز همنشین شما بودم، و امروز مایه ی عبرت شمایم، و فردا از شما جدا خواهم شد. خداوند من و شما را بیامرزد!
- اگر در این لغزشگاه دنیا کامم استوار بماند (و زنده بمانم) که هیچ، واگر گامم بلغزد (و از دنیا بروم) چنان بوده که مدتی در سایه ی شاخه ها، و معرض وزش بادها، و زیر سایه ی و زیر سایه ابرهای انبوهی که در فضای آسمان ناپدید کشت و آثارش در رمین محور شد بسه سر برده ایم.
- من همسایه ی شما بودم که روزهایی چند پیکرم در کنار شما بود، و به زودی از مسیر من پیکری بی جان و آرام پس از جنب و جوش، و خاموش پس از گویایی برایتان خواهد ماند. این ار میدن من ، و از کردش افتادن زبانم، و بی حرکت ماندن دست و پایم باید شما را پند و عبرت آموزد، زیرا که این وضع برای پندگیرندگان از هر منطق رسا و گفتار مؤثر پندآموزتر است.
- من با شما چون کسی وداع می کنم که مهیای دیدار خداست (یا مهیای دیدار مجدد شما در آخرت است).فردا (که مرا از دست رازهای درونم برای شما آشکار خواهد شد، و دهید) ارزش حیات مرا خواهید دید،و پس از اینکه جایم را خالی دیدید، و دیگری در جای من ایستاد تازه (قدر و قیمت) مرا خواهید شناخت.
قبلی بعدی
