متن عربی

333-قَالَ (علیه السلام) فِي صِفَةِ الْمُؤْمِنِ: الْمُؤْمِنُ بِشْرُهُ فِي وَجْهِهِ وَ حُزْنُهُ فِي قَلْبِهِ أَوْسَعُ شَيْ‏ءٍ صَدْراً وَ أَذَلُّ شَيْ‏ءٍ نَفْساً يَكْرَهُ الرِّفْعَةَ وَ يَشْنَأُ السُّمْعَةَ طَوِيلٌ غَمُّهُ بَعِيدٌ هَمُّهُ كَثِيرٌ صَمْتُهُ مَشْغُولٌ وَقْتُهُ شَكُورٌ صَبُورٌ مَغْمُورٌ بِفِكْرَتِهِ ضَنِينٌ بِخَلَّتِهِ سَهْلُ الْخَلِيقَةِ لَيِّنُ الْعَرِيكَةِ نَفْسُهُ أَصْلَبُ مِنَ الصَّلْدِ وَ هُوَ أَذَلُّ مِنَ الْعَبْدِ.

متن فارسی

و در وصف مؤمن فرمود: مؤمن شادیش در چهره است و اندوهش در دل. سینه اش از هر چیز فراخ تر و نفسش از همه افتاده تر. بلندپروازی را دوست ندارد و از شهرت بیزار است. اندوهش دراز، همتش بلند، سکوتش بسیار و وقتش پر است.و فروتن است. نفس او از سنگ خارا سخت تر است و با این حال از بنده افتاده تر است.