مردم ستمكار را سه نشان است: با سركشى به مافوق خود ستم روا دارد، و به زير دستان خود با زور و چيرگى ستم مى كند، و ستمكاران را يارى مى دهد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  نکوهش مردم عراق ( خطبه شماره 71 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

71.و من خطبة له (علیه السلام):في ذم أهل العراق و فيها يوبخهم على ترك القتال و النصر يكاد يتم ثم تكذيبهم له‏

1.      أَمَّا بَعْدُ يَا أَهْلَ الْعِرَاقِ فَإِنَّمَا أَنْتُمْ كَالْمَرْأَةِ الْحَامِلِ حَمَلَتْ فَلَمَّا أَتَمَّتْ أَمْلَصَتْ وَ مَاتَ قَيِّمُهَا وَ طَالَ تَأَيُّمُهَا وَ وَرِثَهَا أَبْعَدُهَا.

2.      أَمَا وَ اللَّهِ مَا أَتَيْتُكُمُ اخْتِيَاراً وَ لَكِنْ جِئْتُ إِلَيْكُمْ سَوْقاً .

3.      وَ لَقَدْ بَلَغَنِي أَنَّكُمْ تَقُولُونَ عَلِيٌّ يَكْذِبُ قَاتَلَكُمُ اللَّهُ تَعَالَى فَعَلَى مَنْ أَكْذِبُ أَعَلَى اللَّهِ فَأَنَا أَوَّلُ مَنْ آمَنَ بِهِ أَمْ عَلَى نَبِيِّهِ فَأَنَا أَوَّلُ مَنْ صَدَّقَهُ.

4.      كَلَّا وَ اللَّهِ لَكِنَّهَا لَهْجَةٌ غِبْتُمْ عَنْهَا وَ لَمْ تَكُونُوا مِنْ أَهْلِهَا .

5.      وَيْلُ أُمِّهِ كَيْلًا بِغَيْرِ ثَمَنٍ لَوْ كَانَ لَهُ وِعَاءٌ  وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ‏.


متن فارسی

از یک خطبه ی آن حضرت در نکوهش مردم عراق که نزدیک پیروزی بر معاویه دست از جنگ کشیدند،سپس به تکذیب آن حضرت برخاستند

  1. اما بعد ،ای مردم عراق،بی شک شما به زن بارداری می مانید که جنینش را همین که کامل شد سقط کند و شوهرش بمیرد،آن گاه عمری بی همسر زنگی کند و سرانجام دور ترین خویشاوند او ارثش را ببرد.
  2. هان،به خدا سوگند من به اختیار خود به شهر شما نیامدم بلکه حوادث مرا به اینجا کشید.
  3. .به من خبر رسیده که می گویید :«علی دروغ می گوید!» خدا بکشدتان !من بر چه کس دروغ بندم؟!آیا بر خدا ؟حال آنکه من نخستین کس بودم که به او ایمان آوردم !یا بر پیامبراو؟ حال آنکه من نخستین کس هستم که او را تصدیق نمودم !نه ،به خدا سوگند چنین نیست ،بلکه این سخنی است که شما از فهم آن دورید وشایسته درک آن نیستید
  4. .این مادر مرده مجانی پیمانه می کند! [1]  ای کاش ظرفی مناسب می یافت (تا این همه اسرار را در آن جای دهد)،«و البته پس از چندی خبر آن را خواهید دانست».[2]
 


[1] اشاره به شخص خود که اسرار را مجانی در اختیار آن قدر ناشناسان قرار می دهد.

[2] ۲. سوره ی  ص، آیه ی  ۸۸.

قبلی بعدی