آبروى تو چون يخى جامد است كه در خواست آن را قطره قطره آب مى كند، پس بنگر كه آن را نزد چه كسى فرو مى ريزي؟.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >   دو عامل ایمنی مسلمین ( حکمت شماره 88 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

و حكى عنْهُ أبُوجعْفرٍ مُحمّدُ بْنُ علِيٍّ الْباقِرُ [عليه السلام]:أنّهُ قال كان فِى الْأرْضِ أمانانِ مِنْ عذابِ اللّهِ و قدْ رُفِع أحدُهُما فدُونكُمُ الْآخر فتمسّكُوا بِهِ أمّا الْأمانُ الّذِى رُفِع فهُو رسُولُ اللّهِ[صلی الله علیه و آله و سلم] و أمّا الْأمانُ الْباقِى فالِاسْتِغْفار.ُ

"قال اللّهُ تعالى و ما كان اللّهُ لِيُعذِّبهُمْ و أنْت فِيهِمْ و ما كان اللّهُ مُعذِّبهُمْ و هُمْ يسْتغْفِرُون".


متن فارسی

امام باقر [عليه السلام]: از حضرت امير المؤمنين [عليه السلام]: نقل فرمود:

دو چيز در زمين مايه امان از عذاب خدا بود: يكى از آن دو برداشته شد، پس ديگرى را دريابيد و بدان چنگ زنيد، اما امانى كه برداشته شد رسول خدا[صلی الله علیه و آله و سلم] بود و امان باقيمانده ، استغفار كردن است كه خداى بزرگ به رسول خدا فرمود :" خدا آنان را عذاب نمى كند در حالى كه تو در ميان آنانى ، و عذابشان نمى كند تا آن هنگام كه استغفار مى كنند."

قبلی بعدی