عمرى كه خدا از فرزند آدم پوزش را مى پذيرد شصت سال است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >   دو عامل ایمنی مسلمین ( حکمت شماره 88 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

و حكى عنْهُ أبُوجعْفرٍ مُحمّدُ بْنُ علِيٍّ الْباقِرُ [عليه السلام]:أنّهُ قال كان فِى الْأرْضِ أمانانِ مِنْ عذابِ اللّهِ و قدْ رُفِع أحدُهُما فدُونكُمُ الْآخر فتمسّكُوا بِهِ أمّا الْأمانُ الّذِى رُفِع فهُو رسُولُ اللّهِ[صلی الله علیه و آله و سلم] و أمّا الْأمانُ الْباقِى فالِاسْتِغْفار.ُ

"قال اللّهُ تعالى و ما كان اللّهُ لِيُعذِّبهُمْ و أنْت فِيهِمْ و ما كان اللّهُ مُعذِّبهُمْ و هُمْ يسْتغْفِرُون".


متن فارسی

امام باقر [عليه السلام]: از حضرت امير المؤمنين [عليه السلام]: نقل فرمود:

دو چيز در زمين مايه امان از عذاب خدا بود: يكى از آن دو برداشته شد، پس ديگرى را دريابيد و بدان چنگ زنيد، اما امانى كه برداشته شد رسول خدا[صلی الله علیه و آله و سلم] بود و امان باقيمانده ، استغفار كردن است كه خداى بزرگ به رسول خدا فرمود :" خدا آنان را عذاب نمى كند در حالى كه تو در ميان آنانى ، و عذابشان نمى كند تا آن هنگام كه استغفار مى كنند."

قبلی بعدی