متن عربی

158.و من خطبة له (علیه السلام):ينبه فيها على فضل الرسول الأعظم، و فضل القرآن، ثم حال دولة بني أمية

النبي و القرآن‏

1. أَرْسَلَهُ عَلَى حِينِ‏ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ‏ وَ طُولِ هَجْعَةٍ مِنَ الْأُمَمِ وَ انْتِقَاضٍ مِنَ الْمُبْرَمِ .
2. فَجَاءَهُمْ بِتَصْدِيقِ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ النُّورِ الْمُقْتَدَى بِهِ ذَلِكَ الْقُرْآنُ فَاسْتَنْطِقُوهُ وَ لَنْ يَنْطِقَ وَ لَكِنْ أُخْبِرُكُمْ عَنْهُ.
3. أَلَا إِنَّ فِيهِ عِلْمَ مَا يَأْتِي وَ الْحَدِيثَ عَنِ الْمَاضِي وَ دَوَاءَ دَائِكُمْ وَ نَظْمَ مَا بَيْنَكُمْ‏.
   دولة بني أمية 
   و منها
4. فَعِنْدَ ذَلِكَ لَا يَبْقَى بَيْتُ مَدَرٍ وَ لَا وَبَرٍ إِلَّا وَ أَدْخَلَهُ الظَّلَمَةُ تَرْحَةً وَ أَوْلَجُوا فِيهِ نِقْمَةً فَيَوْمَئِذٍ لَا يَبْقَى لَهُمْ فِي السَّمَاءِ عَاذِرٌ وَ لَا فِي الْأَرْضِ  نَاصِرٌ .
5. أَصْفَيْتُمْ بِالْأَمْرِ غَيْرَ أَهْلِهِ وَ أَوْرَدْتُمُوهُ غَيْرَ مَوْرِدِهِ  وَ سَيَنْتَقِمُ اللَّهُ مِمَّنْ ظَلَمَ مَأْكَلًا بِمَأْكَلٍ وَ مَشْرَباً بِمَشْرَبٍ مِنْ مَطَاعِمِ الْعَلْقَمِ وَ مَشَارِبِ الصَّبِرِ وَ الْمَقِرِ وَ لِبَاسِ شِعَارِ الْخَوْفِ وَ دِثَارِ السَّيْفِ .
6. وَ إِنَّمَا هُمْ مَطَايَا الْخَطِيئَاتِ وَ زَوَامِلُ الْآثَامِ  فَأُقْسِمُ ثُمَّ أُقْسِمُ لَتَنْخَمَنَّهَا أُمَيَّةُ مِنْ بَعْدِي كَمَا تُلْفَظُ النُّخَامَةُ ثُمَّ لَا تَذُوقُهَا وَ لَا [تَتَطَعَّمُ‏] تَطْعَمُ بِطَعْمِهَا أَبَداً مَا كَرَّ الْجَدِيدَانِ‏.

متن فارسی

خطبه ی  از آن حضرت در فضیلت پیامبر (صلى الله عليه  و آله و سلم)و قرآن کریم، و عاقبت و خیم بنی امیه

1. خداوند پیامبر بیش از را هنگامی فرستاد که میان آمدن پیامبران فاصله افتاده بود، و امت ها در خوابی دراز فرورفته، و رشته های استوار آیین الهی گسسته بود.
2. ان حضرت کتابی آورد که کتابهای آسمانی پیشین را تصدیق  داشت و نوری که می بایست آن را  کتابی آورد که کتاب های آسمانی پیشین  پی گرفت. این همان قرآن است، پس آن را به سخن آورید، و هرگز سخن نگوید، ولی من شما را از آن خبر می دهم.
3. آگاه باشید که علم حوادث آینده، و سرگذشت رخداده ای گذشته، و درمان دردهای شما، و مایه های نظم امورتان در آن نهفته است.
   دولت بنی امیه
4. در آن هنگام خانه  ای گلین یا خیمه ای پشمین نماند جز آنکه ستمکاران غــم  اندوه را به آن در آورند، و خشم و کین را در آن راه دهند. در آن روزگار برای مردم نه عادر پذیری در آسمان باقی خواهد ماند و نه یاوری در زمین.
5. زیرا شما نا اهلان را برای حکومت برگزیدید، و ان را در غیر آبشخوار خود درآوردید، و به زودی خداوند دمار  از ستمکاران برخواهد آورد، لقمه به لقمه و جرعه به جرعه، لقمه های تلخ و شرنگ های ، کشنده به کامشان خواهد ریخت،و از درون جامه ی  ترسی و وحشت، و از برون جامه ی  شمشیر و خون بر اندامشان خواهد پوشاند.
6. بی گمان آنان مرکب خطاها و شترهای بارکش گناهانند سوگند می خورم، باز هم سوگند می خورم که بنی امیه پس از من چنان دستخوش آشوب گردند که حکومت را مانند خلط سینه قی می کنند، و تا شب و روز در گردش است دیگر هیچگاه طعم و مزه ی  آن را نخواهند چشید!