آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  درباره ايمان ( حکمت شماره 5 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

5 .و [منه‏] في حديثه (علیه السلام):إِنَّ الْإِيمَانَ يَبْدُو لُمْظَةً فِي الْقَلْبِ كُلَّمَا ازْدَادَ الْإِيمَانُ ازْدَادَتِ اللُّمْظَةُ.

[ [قال‏] و اللمظة مثل النكتة أو نحوها من البياض و منه قيل فرس ألمظ إذا كان بجحفلته شي‏ء من البياض‏]


متن فارسی

و درود خدا بر او ، فرمود : ایمان به صورت «لمظه ای» در دل آشکار می شود؛ هر چه ایمان بیشتر شود آن لمظه بزرگتر کردد.

مؤلف: «لمظه» مانند نقطه ای سفید و مانند آن (بر روی صفحه ای سیاه)است. و از این معنی است «فرش اَلْمَظ)) یعنی اسبی که بر پوزه اش سفیدی باشد.

قبلی بعدی