با مردم آن گونه معاشرت كنيد ، كه اگر مْرديد بر شما اشك ريزند، و اگر زنده مانديد ، با اشتياق سوى شما آيند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  به مصقلة بن هبیره شیبانی ( خطبه شماره 44 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

44.و من كلام له (علیه السلام):لما هرب مصقلة بن هبيرة الشيباني إلى معاوية، و كان قد ابتاع سبي بني ناجية من عامل أمير المؤمنين عليه السلام و أعتقهم، فلما طالبه بالمال خاس به و هرب إلى الشام‏

1.      قَبَّحَ اللَّهُ مَصْقَلَةَ فَعَلَ فِعْلَ السَّادَةِ وَ فَرَّ فِرَارَ الْعَبِيدِ !

2.      فَمَا أَنْطَقَ مَادِحَهُ حَتَّى أَسْكَتَهُ وَ لَا صَدَّقَ وَاصِفَهُ حَتَّى بَكَّتَهُ .

3.      وَ لَوْ أَقَامَ لَأَخَذْنَا مَيْسُورَهُ وَ انْتَظَرْنَا بِمَالِهِ وُفُورَهُ‏.


متن فارسی

44.از یک سخن آن حضرت هنگامی که مصقلة بن هبیره شیبانی به سوی معاویه گریخت ،زیرا اسیران بنی ناجیه را از فرماندار امیر مؤمنان علیه السلام خرید و آزاد کرد ،وچون او مال را طلب کرد مصقله خیانت نموده به شام گریخت

  1. خداوند روی مصقله را زشت کناد!کار یزرگان کرد ومانند بردگان گریخت !
  2. هنوز زبان ثنا گوی خود را نگشوده خاموشش ساخت ،و واصف خود را تصدیق ننموده دهانش را شکست .
  3. اگر نزد ما میماند آنچه برایش میسور بود می ستاندیم و برای دریافت بقیه تا فراوان شدن مالش منتظر می ماندیم.
قبلی بعدی