براى هر كسى در مال او دو شريك است: وارث و حوادث.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  به اندازه کفایت کار کنیم ( حکمت شماره 416 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

416-وَ قَالَ [علیه السلام] لِابْنِهِ الْحَسَنِ (علیه السلام) [يَا بُنَيَ‏] لَا تُخَلِّفَنَّ وَرَاءَكَ شَيْئاً مِنَ الدُّنْيَا فَإِنَّكَ تَخَلِّفُهُ لِأَحَدِ رَجُلَيْنِ إِمَّا رَجُلٌ عَمِلَ فِيهِ بِطَاعَةِ اللَّهِ فَسَعِدَ بِمَا شَقِيتَ بِهِ وَ إِمَّا رَجُلٌ عَمِلَ فِيهِ بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ فَشَقِيَ بِمَا جَمَعْتَ لَهُ فَكُنْتَ عَوْناً لَهُ عَلَى مَعْصِيَتِهِ وَ لَيْسَ أَحَدُ هَذَيْنِ حَقِيقاً أَنْ تُؤْثِرَهُ عَلَى نَفْسِكَ قَالَ الرَّضِيُّ وَ يُرْوَى هَذَا الْكَلَامُ عَلَى وَجْهٍ آخَرَ وَ هُوَ أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ الَّذِي فِي [يَدَيْكَ‏] يَدِكَ مِنَ الدُّنْيَا قَدْ كَانَ لَهُ أَهْلٌ قَبْلَكَ وَ هُوَ صَائِرٌ إِلَى أَهْلٍ بَعْدَكَ وَ إِنَّمَا أَنْتَ جَامِعٌ لِأَحَدِ رَجُلَيْنِ رَجُلٍ عَمِلَ فِيمَا جَمَعْتَهُ بِطَاعَةِ اللَّهِ فَسَعِدَ بِمَا شَقِيتَ بِهِ أَوْ رَجُلٍ عَمِلَ [فِيمَا جَمَعْتَهُ‏] فِيهِ بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ- [فَشَقِيَ‏] فَشَقِيتَ بِمَا جَمَعْتَ لَهُ وَ لَيْسَ أَحَدُ هَذَيْنِ أَهْلًا أَنْ تُؤْثِرَهُ عَلَى نَفْسِكَ- [أَوْ] وَ لَا أَنْ تَحْمِلَ لَهُ عَلَى ظَهْرِكَ فَارْجُ لِمَنْ مَضَى رَحْمَةَ اللَّهِ وَ لِمَنْ بَقِيَ رِزْقَ اللَّهِ [تَعَالَى‏]


متن فارسی

و به فرزندش امام حسن علیه  السلام فرمود: چیزی از مال دنیا پس از خود برجای مگذار، زیرا آن را برای یکی از دوکس به جای می نهی: یا کسی که آن را در طاعت خدا به کار می برد، پس او خوشبخت می شود  به چیزی که سبب بدبختی تو گشته ؛ و یا کسی که آن را در معصیت خدا به کار می برد، پس به آنچه تو برایش گردآورده ای بدبخت می شود و تو یاور او در گناه خواهی بود، و هیچ یک از این دو شایستهٔ آن نیست که او را بر خود مقدم شماری.

مؤلف: این سخن به گونه دیگری هم روایت می شود و آن این است:

اما بعد، آنچه از دنیا در دست توست پیش از تو صاحبانی داشته و پس از تو نیز به صاحبانی دیگر خواهد رسید. و بی تردید تو برای یکی از دو کس گرد می آوری: یا کسی که در آنچه گرد آورده ای به طاعت خدا عمل می کند، پس او خوشبخت می شود  به چیزی که سبب بدبختی تو شده؛ و یا کسی که در آن به معصیت خدا عمل می کند، پس تو به سبب آنچه برای او گردآوردهای بدبخت خواهی گشت (زیرا شریک گناه او شده ای). و هیچ یک از این دو شایستهٔ آن نیست که او را بر خود مقدم شماری و بار گناه او را به دوش بکشی، پس برای گذشتگان به رحمت خدا امیدوار باش، و برای بازماندگان روزی خدا را چشم بدار.

قبلی بعدی