متن عربی

417-قَالَ (علیه السلام):  لِقَائِلٍ قَالَ بِحَضْرَتِهِ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ ثَكِلَتْكَ أُمُّكَ أَ تَدْرِي مَا الِاسْتِغْفَارُ- [إِنَّ لِلِاسْتِغْفَارِ دَرَجَةَ الْعِلِّيِّينَ‏] الِاسْتِغْفَارُ دَرَجَةُ الْعِلِّيِّينَ وَ هُوَ اسْمٌ وَاقِعٌ عَلَى سِتَّةِ مَعَانٍ أَوَّلُهَا النَّدَمُ عَلَى مَا مَضَى وَ الثَّانِي الْعَزْمُ عَلَى تَرْكِ الْعَوْدِ إِلَيْهِ أَبَداً وَ الثَّالِثُ أَنْ تُؤَدِّيَ إِلَى الْمَخْلُوقِينَ حُقُوقَهُمْ حَتَّى تَلْقَى اللَّهَ [عَزَّ وَ جَلَ‏] أَمْلَسَ لَيْسَ عَلَيْكَ تَبِعَةٌ وَ الرَّابِعُ أَنْ تَعْمِدَ إِلَى كُلِّ فَرِيضَةٍ عَلَيْكَ ضَيَّعْتَهَا فَتُؤَدِّيَ حَقَّهَا وَ الْخَامِسُ أَنْ تَعْمِدَ إِلَى اللَّحْمِ‏ الَّذِي نَبَتَ عَلَى السُّحْتِ فَتُذِيبَهُ بِالْأَحْزَانِ حَتَّى تُلْصِقَ الْجِلْدَ بِالْعَظْمِ وَ يَنْشَأَ بَيْنَهُمَا لَحْمٌ جَدِيدٌ وَ السَّادِسُ أَنْ تُذِيقَ الْجِسْمَ أَلَمَ الطَّاعَةِ كَمَا أَذَقْتَهُ حَلَاوَةَ الْمَعْصِيَةِ فَعِنْدَ ذَلِكَ تَقُولُ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ‏.

متن فارسی

 و آن حضرت به کسی که در حضور او گفت: «استغفر الله، فرمود: مادرت به عزایت بنشیند! آیا می دانی استغفار چیست؟ استغفار درجهٔ والا مقامان است، و آن نامی است دارای شش معنا: اول پشیمانی بر گذشته. دوم تصمیم بر ترک بازگشت به آن برای همیشه. سوم آنکه حقوق مردم را به آنان ادا کنی تا خدا را پاک و عاری از هرگونه حق کسی دیدار نمایی. چهارم آنکه به هر واجبی که بر عهدهٔ تو بوده  و آن را ضایع کرده ای روی کنی و حق آن را به جا آوری، پنجم آنکه به گوشتی که برگناه و مال حرام روییده روی آوری و آن را با غم و اندوه های فراوان آب کنی تا پوست به استخوان بچسبد و میان آنها گوشت تازه بروید. ششم آنکه جسم خود را رنج طاعت بچشانی چنانکه شیرینی گناه چشانده بوردی. در این هنگام میگویی: «استغفرالله» خداوند آمرزش می خواهم.