آبروى تو چون يخى جامد است كه در خواست آن را قطره قطره آب مى كند، پس بنگر كه آن را نزد چه كسى فرو مى ريزي؟.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  باب شکر و استغفار ( حکمت شماره 435 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

435-قَالَ (علیه السلام): مَا كَانَ اللَّهُ [عَزَّ وَ جَلَ‏] لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الشُّكْرِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الزِّيَادَةِ وَ لَا لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الدُّعَاءِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْإِجَابَةِ وَ لَا لِيَفْتَحَ [عَلَيْهِ‏] لِعَبْدٍ بَابَ التَّوْبَةِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْمَغْفِرَةِ.


متن فارسی

و درود خدا بر او ، فرمود : خداوند بر آن نیست که در شکر را به روی بنده ای بگشاید و در افزونی نعمت را به رویش ببندد، و در دعا را به روی بنده ای بگشاید و در اجابت را به رویش ببندد، و در توبه را به روی بنده ای بگشاید و در آمرزش را به رویش ببندد.

قبلی بعدی