متن عربی

321-قَالَ (علیه السلام)  لِعَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْعَبَّاسِ [رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ‏]: وَ قَدْ أَشَارَ إِلَيْهِ فِي شَيْ‏ءٍ لَمْ يُوَافِقْ رَأْيَهُ لَكَ أَنْ تُشِيرَ عَلَيَّ وَ أَرَى فَإِنْ [فَإِذَا] عَصَيْتُكَ فَأَطِعْنِي‏.

متن فارسی

به عبدالله بن عباس دربارهٔ نظری که داده بود و موافق نظر آن حضرت نبود، فرمود: تو حق داری که نظر خود را با من در میان نهی؛ و من می نگرم، پس اگر خلاف آن عمل کردم باید از من اطاعت کنی اشاره است به داستانی که برای بنی اسرائیل اتفاق افتاد، که وقتی از دریا گذشتند به قومی رسیدند که بت می پرستیدند، انان هم توحید خدا و زحمات موسی (علیه السلام) را فراموش کرده، تقاضای بت پرستی نمودند.