متن عربی

420-: وَ [يُرْوَى‏] رُوِيَ أَنَّهُ (علیه السلام)  كَانَ جَالِساً فِي أَصْحَابِهِ- [إِذْ مَرَّتْ‏] فَمَرَّتْ بِهِمُ امْرَأَةٌ جَمِيلَةٌ فَرَمَقَهَا الْقَوْمُ بِأَبْصَارِهِمْ فَقَالَ  (علیه السلام):إِنَّ أَبْصَارَ هَذِهِ الْفُحُولِ طَوَامِحُ وَ إِنَّ ذَلِكَ سَبَبُ هِبَابِهَا فَإِذَا نَظَرَ أَحَدُكُمْ إِلَى امْرَأَةٍ تُعْجِبُهُ فَلْيُلَامِسْ أَهْلَهُ فَإِنَّمَا هِيَ امْرَأَةٌ كَامْرَأَتِهِ .

فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الْخَوَارِجِ قَاتَلَهُ اللَّهُ كَافِراً مَا أَفْقَهَهُ- [قَالَ‏] فَوَثَبَ الْقَوْمُ لِيَقْتُلُوهُ فَقَالَ ‏ (علیه السلام):رُوَيْداً إِنَّمَا هُوَ سَبٌّ بِسَبٍّ أَوْ عَفْوٌ عَنْ ذَنْبٍ‏.

متن فارسی

روایت است که آن حضرت در میان یارانش نشسته بود، زنی زیبا روی بر آنان بگذشت و یاران چشم به او دوختند، امام فرمود:دیدگان این مردان آزمندانه نگریست و همین سبب هیجان شهوت آنها شد. هرگاه چشم یکی از شما به زنی افتاد که او را خوش آمد، با زن خود همبستر شود، که آن نیز همانند زن اوست.

مردی از خوارج گفت: «خدا این کافر را بکشد که چه با فهم است!» یاران برجستند تا او را بکشند، امام فرمود:آرام گیرید، پاداش دشنام، دشنام است یا بخشیدن آن گناه!