متن عربی

78 .و مِنْ كلامٍ لهُ [عليه السلام]:لِلسّائِلِ الشّامِيِّ لمّا سألهُ أ كان مسِيرُنا إِلى الشّامِ بِقضاءٍ مِن اللّهِ و قدرٍ بعْد كلامٍ طوِيلٍ هذا مُخْتارُه:

ويْحك لعلّك ظننْت قضاءً لازِماً و قدراً حاتِماً لوْ كان ذلِك كذلِك لبطل الثّوابُ و الْعِقابُ و سقط الْوعْدُ و الْوعِيدُ إِنّ اللّه سُبْحانهُ أمر عِبادهُ تخْيِيراً و نهاهُمْ تحْذِيراً و كلّف يسِيراً و لمْ يُكلِّفْ عسِيراً و أعْطى على الْقلِيلِ كثِيراً و لمْ يُعْص مغْلُوباً و لمْ يُطعْ مُكْرِهاً و لمْ يُرْسِلِ الْأنْبِياء لعِباً و لمْ يُنْزِلِ الْكُتُب لِلْعِبادِ عبثاً و لا خلق السّماواتِ و الْأرْض و ما بيْنهُما باطِلًا ذلِك ظنُّ الّذِين كفرُوا فويْلٌ لِلّذِين كفرُوا مِن النّارِ.

متن فارسی

آن حضرت به آن مرد شامی که از او پرسید: آیا رفتن ما به شام به قضا و قدر الهی بود؟ پاسخی دراز داد که گزیده آن چنین است:

بیچاره! گویا قضا و قدری لازم و حتمی را در نظر داری! اگر چنین بود که پاداش و کیفر باطل می شد و نوید و تهدید الهی بیهوده می گردید. همانا خدای سبحان بندگانش را با اختیاری که دارند امر کرده و به روش هشدار و تهدید نهی کرده و بر آنان تکلیف آسان نهاده و تکلیف سخت ننهاده و بر عمل اندک پاداش بسیار قرار داده است. او را به قهر و غلبه ی بر او نافرمانی نمی کنند و به اکراه و اجبار فرمان نمی برند. پیامبران را به بازیچه نفرستاده و کتاب های آسمانی را بیهوده برای بندگان نازل نکرده و آسمان ها و زمین و آنچه را که میان آنهاست به باطل نیافریده است،این پندار کسانی است که کفر ورزیده اند و وای بر کافران از آتش دوزخ (سوره ص، آیه 27).