متن عربی

262-وَ قِيلَ إِنَّ الْحَارِثَ بْنَ حَوْطٍ أَتَاهُ [علیه السلام] فَقَالَ [لَهُ‏] أَ تَرَانِي أَظُنُّ [أَنَ‏] أَصْحَابَ الْجَمَلِ كَانُوا عَلَى ضَلَالَةٍ فَقَالَ ‏ (علیه السلام):يَا حَارِثُ [حَارِ] إِنَّكَ نَظَرْتَ تَحْتَكَ وَ لَمْ تَنْظُرْ فَوْقَكَ فَحِرْتَ إِنَّكَ لَمْ تَعْرِفِ الْحَقَّ فَتَعْرِفَ مَنْ أَتَاهُ [أَهْلَهُ‏] وَ لَمْ تَعْرِفِ الْبَاطِلَ فَتَعْرِفَ مَنْ أَتَاهُ فَقَالَ الْحَارِثُ فَإِنِّي أَعْتَزِلُ مَعَ [سَعْدِ] سَعِيدِ بْنِ مَالِكٍ وَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ فَقَالَ ‏ (علیه السلام):إِنَّ [سَعْداً] سَعِيداً وَ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عُمَرَ لَمْ يَنْصُرَا الْحَقَّ وَ لَمْ يَخْذُلَا الْبَاطِلَ‏

متن فارسی

۲6۲. گویند: حارث بن خؤط نزد آن حضرت آمد و گفت: آیا پنداری که من اصحاب جمل را گمراه می پندارم؟ فرمود: ای حارث، تو به زیر پای خود نگریسته ای نه به بالای سر، از این رو حیران و سرگردان مانده ای! تو حق را نشناخته ای تا حقگرایان را بشناسی، و باطل را نشناخته ای تا باطلگرایان را بشناسی، حارث گفت: من نیز به همراه سعد بن مالک" و عبدالله بن عمر از جنگ کناره می گیرم. امام علیه السلام فرمود: سعد و عبدالله بن عمر نه حق را یاری کردند و نه باطل را فروگذاشتند.