متن عربی
8.و من كلام ((له (علیه السلام):يعني به الزبير في حال اقتضت ذلك و يدعوه للدخول في البيعة ثانية
1. يَزْعُمُ أَنَّهُ قَدْ بَايَعَ بِيَدِهِ وَ لَمْ يُبَايِعْ بِقَلْبِهِ!
2. فَقَدْ أَقَرَّ بِالْبَيْعَةِ وَ ادَّعَى الْوَلِيجَةَ فَلْيَأْتِ عَلَيْهَا بِأَمْرٍ يُعْرَفُ .
3. وَ إِلَّا فَلْيَدْخُلْ فِيمَا خَرَجَ مِنْهُ.
متن فارسی
8 .از یک سخن آن حضرت در باره ی زبیر،درشرایطی که مناسب این سخن بود و او را برای تجدید بیعت فرا می خواند
- او چنین پندارد که تنها دست بیعت داده وبا دل بیعت نکرده.
- بنابر این به بیعت خود اقرار دارد، ونسبت به یک امر باطنی مدعی است ،پس باید بر اساس مدعایش دلیل مقبول بیآورد.
- والا به همان بیعتی که از آن دست برداشته باز گردد.
