متن عربی

8.و من كلام ((له (علیه السلام):يعني به الزبير في حال اقتضت ذلك و يدعوه للدخول في البيعة ثانية

1.      يَزْعُمُ أَنَّهُ قَدْ بَايَعَ بِيَدِهِ وَ لَمْ يُبَايِعْ بِقَلْبِهِ!

2.      فَقَدْ أَقَرَّ بِالْبَيْعَةِ وَ ادَّعَى الْوَلِيجَةَ فَلْيَأْتِ عَلَيْهَا بِأَمْرٍ يُعْرَفُ .

3.      وَ إِلَّا فَلْيَدْخُلْ فِيمَا خَرَجَ مِنْهُ‏.

متن فارسی

8 .از یک سخن آن حضرت در باره ی زبیر،درشرایطی که مناسب این سخن بود و او را برای تجدید بیعت فرا می خواند

1. او چنین پندارد که تنها دست بیعت داده وبا دل بیعت نکرده.
2. بنابر این به بیعت خود اقرار دارد، ونسبت به یک امر باطنی مدعی  است ،پس باید بر اساس مدعایش دلیل مقبول بیآورد.
3. والا به همان بیعتی که از آن دست برداشته باز گردد.