(از امام پرسيدند: اگر دُرِ خانة مردى را به رويش بندند، روزى او از كجا خواهد آمد ؟ فرمود) از آن جايى كه مرگ او مى آيد!.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  جامه ی کهنه و وصله دار ( حکمت شماره 103 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

103.و رُئِي عليْهِ إِزارٌ خلقٌ مرْقُوعٌ فقِيل لهُ فِي ذلِك، فقال :

يخْشعُ لهُ الْقلْبُ و تذِلُّ بِهِ النّفْسُ و يقْتدِي بِهِ الْمُؤْمِنُون إِنّ الدُّنْيا و الْآخِرة عدُوّانِ مُتفاوِتانِ و سبِيلانِ مُخْتلِفانِ فمنْ أحبّ الدُّنْيا و تولّاها أبْغض الْآخِرة و عاداها و هُما بِمنْزِلةِ الْمشْرِقِ و الْمغْرِبِ و ماشٍ بيْنهُما كُلّما قرُب مِنْ واحِدٍ بعُد مِن الْآخرِ و هُما بعْدُ ضرّتانِ.


متن فارسی

جامه ای کهنه و وصله دار بر اندام حضرتش دیده شد، در این باره با او سخن گفتند، فرمود:با این جامه دل خاشع می شود و نفس خوار و رام می گردد و مؤمنان به آن اقتدا می کنند. دنیا و آخرت دو دشمن ناهمگون و دو راه گوناگونند. پس هر که دنیا را دوست و محبوب بداند، آخرت را دشمن و مبغوض شمارد. دنیا و آخرت به منزله ی مشرق و مغرب اند و کسی که میان آن دو سیر می کند هر چه به یکی نزدیک شود از دیگری دور می گردد و نیز دنیا و آخرت هووی یکدیگرند. 

قبلی بعدی