متن عربی

370-وَ رُوِيَ أَنَّهُ  [علیه السلام] قَلَّمَا اعْتَدَلَ بِهِ الْمِنْبَرُ إِلَّا قَالَ أَمَامَ [خُطْبَتِهِ‏] الْخُطْبَةِ أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا اللَّهَ فَمَا خُلِقَ امْرُؤٌ عَبَثاً فَيَلْهُوَ وَ لَا تُرِكَ سُدًى فَيَلْغُوَ وَ مَا دُنْيَاهُ الَّتِي تَحَسَّنَتْ لَهُ بِخَلَفٍ مِنَ الْآخِرَةِ الَّتِي قَبَّحَهَا سُوءُ النَّظَرِ عِنْدَهُ وَ مَا الْمَغْرُورُ الَّذِي ظَفِرَ مِنَ الدُّنْيَا بِأَعْلَى هِمَّتِهِ كَالْآخَرِ الَّذِي ظَفِرَ مِنَ الْآخِرَةِ بِأَدْنَى سُهْمَتِهِ‏.

متن فارسی

روایت است که کمتر اتفاق می افتاد که آن حضرت بر منبر نشیند و پیش از ادای سخن چنین نگوید: ای مردم، از خدا پرواکنید، هیچ کس بیهوده آفریده نشده تا سرگرم لهو و بازیچه گردد، و مهمل به خود واگذار نشده تا به کارهای لغو و بیهوده پردازد! دنیایی که در نظرش زیبا جلوه نموده نتواند جانشین آخرتی گردد که نگاه نادرست آن را در نظرش زشت جلوه داده است. و آن فریب خوردهای که به بالاترین خواسته های خود از دنیا رسیده مانند کسی نیست که به کمترین نصیب خود از آخرت دست یافته است.