چون سختى ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  ترس از فقر ( حکمت شماره 319 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

319-قَالَ (علیه السلام)  لِابْنِهِ مُحَمَّدِ ابْنِ الْحَنَفِيَّةِ: يَا بُنَيَّ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكَ الْفَقْرَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنْهُ فَإِنَّ الْفَقْرَ مَنْقَصَةٌ لِلدِّينِ مَدْهَشَةٌ لِلْعَقْلِ دَاعِيَةٌ لِلْمَقْتِ‏.


متن فارسی

آن حضرت به فرزندش محمد بن حنفیه فرمود: ای پسرک من، بیم آن دارم که فقیر شوی، از فقر به خدا پناه ببر، که فقر مایهٔ نقص دین و سرگردانی عقل و انگیزهٔ

قبلی بعدی