متن عربی

379-قَالَ (علیه السلام):  يَا ابْنَ آدَمَ الرِّزْقُ رِزْقَانِ رِزْقٌ تَطْلُبُهُ وَ رِزْقٌ يَطْلُبُكَ فَإِنْ لَمْ تَأْتِهِ أَتَاكَ فَلَا تَحْمِلْ هَمَّ سَنَتِكَ عَلَى هَمِّ يَوْمِكَ كَفَاكَ [كُلَّ يَوْمٍ‏] كُلُّ يَوْمٍ عَلَى مَا فِيهِ فَإِنْ تَكُنِ السَّنَةُ مِنْ عُمُرِكَ فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى سَيُؤْتِيكَ فِي كُلِّ غَدٍ جَدِيدٍ مَا قَسَمَ لَكَ وَ إِنْ لَمْ تَكُنِ السَّنَةُ مِنْ عُمُرِكَ فَمَا تَصْنَعُ بِالْهَمِّ فِيمَا لَيْسَ لَكَ وَ [لَمْ يَسْبِقْكَ‏] لَنْ يَسْبِقَكَ إِلَى رِزْقِكَ طَالِبٌ وَ لَنْ يَغْلِبَكَ عَلَيْهِ غَالِبٌ وَ لَنْ يُبْطِئَ عَنْكَ مَا قَدْ قُدِّرَ لَكَ‏.

[قال الرضي و قد مضى هذا الكلام فيما تقدم من هذا الباب إلا أنه هاهنا أوضح و أشرح فلذلك كررناه على القاعدة المقررة في أول الكتاب‏]

متن فارسی

و درود خدا بر او ، فرمود :ای فرزند آدم روزی دو گونه است: روزی که تو در طلب آن هستی، و روزی که آن در طلب توست و اگر سراغ آن نروی سراغ تو خواهد آمد، پس اندوه سال خود را بر اندوه روز خود بار مکن که اندوه هر روز برای تو بس است. پس اگر آن سال از عمر تو باشد خدای متعال در هر روز جدید آنچه را سهم تو قرار داده به تو خواهد داد. و اگر آن سال از عمر تو نباشد پس تو را با اندوه چیزی که از آن تو نیست چه کار؟ هیچ جویندهای در آنچه روزی توست بر تو پیشی نخواهد گرفت، و هیچ غلبه کنندهای در آن  بر تو غالب نخواهد شد، و آنچه برای تو مقدار شده در رسیدن به تو در نک نخواهد کرد.

مؤلف: این سخن پیش از این نیز در همین باب (شمارهٔ ۲۶۷) آمده است، اما در اینجا روشن تر و مشروحتر بیان شده، از آن رو طبق قاعده ای که در آغاز کتاب مقرر داشتیم آن را تکرار نمودیم.