دست نيافتن به گناه نوعى عصمت است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  چشم ( حکمت شماره 466 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

466-قَالَ (علیه السلام): الْعَيْنُ وِكَاءُ [السَّتَهِ‏] السَّهِ‏.

[قال الرضي [رحمه الله تعالى‏] و هذه من الاستعارات العجيبة كأنه [شبه‏] يشبه [السته‏] السه بالوعاء و العين بالوكاء فإذا أطلق الوكاء لم ينضبط الوعاء و هذا القول في الأشهر الأظهر من كلام النبي (صلی الله علیه و آله و سلم)و قد رواه قوم لأمير المؤمنين ‏ (علیه السلام) و ذكر ذلك المبرد في [الكتاب‏] كتاب المقتضب في باب اللفظ بالحروف- [قال الرضي‏] و قد تكلمنا على هذه الاستعارة في كتابنا الموسوم بمجازات الآثار النبوية]


متن فارسی

و درود خدا بر او ، فرمود : چشم، بند نشیمنگاه است.

مؤلف: این از استعارهای شگفت است. گویی نشیمنگاه را به ظرف و چشم را به بند آن تشبیه کرده که چون بند باز شود هرچه در ظرف است بریزد، بنابر قول مشهورتر و ظاهرتر این سخن از سخنان پیامبر (صلى الله عليه و آله و سلم)است و برخی آن را از امیرمؤمنان بلاغه روایت کرده اند. این را مبرّد در کتاب المقتفصب در باب اللفظ بالحروف، ذکر کرده. ما نیز در کتاب خود به نام مجازات الاثار النبوریهٔ دربارهٔ این استعاره سخن گفته ایم.

قبلی بعدی