آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  عدالت یا بخشندگی ( حکمت شماره 437 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

437-وَ سُئِلَ   (علیه السلام) [أَيُّمَا] أَيُّهُمَا أَفْضَلُ الْعَدْلُ أَوِ الْجُودُ فَقَالَ ‏ (علیه السلام):الْعَدْلُ يَضَعُ الْأُمُورَ مَوَاضِعَهَا وَ الْجُودُ يُخْرِجُهَا مِنْ جِهَتِهَا وَ الْعَدْلُ سَائِسٌ عَامٌّ وَ الْجُودُ عَارِضٌ خَاصٌّ فَالْعَدْلُ أَشْرَفُهُمَا وَ أَفْضَلُهُمَا.


متن فارسی

از آن حضرت پرسیدند: کدام یک از این دو برترند: عدالت یا بخشندگی؟ فرمود: عدالت هرچیز را به جای خود می نهد، و بخشندگی آن را از جا و جهت خود بیرون می برد." عدالت اداره کنندهٔ همگان است، و بخشندگی به افراد خاصی روی آوراست. پس عدالت از بخشندگی شریف تر و برتر است.

قبلی بعدی