اگر بندة خدا اجل و پايان كارش را مى ديد، با آرزو و فريب آن دشمنى مى ورزيد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  زبان عاقل و احمق ( حکمت شماره 40 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

40-قَالَ (علیه السلام):  لِسَانُ الْعَاقِلِ وَرَاءَ قَلْبِهِ وَ قَلْبُ الْأَحْمَقِ وَرَاءَ لِسَانِهِ‏

[قال الرضي [رحمه الله تعالى‏] و هذا من المعاني العجيبة الشريفة و المراد به أن العاقل لا يطلق لسانه إلا بعد مشاورة الروية و مؤامرة الفكرة و الأحمق تسبق حذفات لسانه و فلتات كلامه مراجعة فكره و مماخضة رأيه فكأن لسان العاقل تابع لقلبه و كأن قلب الأحمق تابع للسانه‏] .


متن فارسی

  و درود خدا بر او ، فرمود : زبان خردمند پشت دل اوست، و دل بی خرد پشت زبان اوست.

مؤلف: این از معانی عجیب و شریف است. منظور این است که خردمند زبان نمیگشاید مگر پس از رایزنی با فکر و اندیشه. و بی خرد سخنان شتابزده و ناسنجیده اش بر اندیشیدن و رسیدن به نظر ناب پیشی دارد. گویی زبان خردمند پیرو دل اوست و دل بیخرد پیرو زبان او.

قبلی بعدی