متن عربی

236.و من كلام ((له (علیه السلام):اقتص فيه ذكر ما كان منه بعد هجرة النبي (صلی الله علیه و آله و سلم)ثم لحاقه به‏

فَجَعَلْتُ أَتْبَعُ مَأْخَذَ رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)فَأَطَأُ ذِكْرَهُ حَتَّى انْتَهَيْتُ إِلَى الْعَرَجِ [الْعَرْجِ‏]  [فِي كَلَامٍ طَوِيلٍ‏].

[قال السيد الشريف رضي الله عنه في كلام طويل قو(له (علیه السلام)  فأطأ ذكره من الكلام الذي رمى به إلى غايتي الإيجاز و الفصاحة أراد أني كنت أعطى خبره (صلی الله علیه و آله و سلم)من بدء خروجي إلى أن انتهيت إلى هذا الموضع فكنى عن ذلك بهذه الكناية العجيبة]

متن فارسی

236-از یک سخن آن حضرت که در آن داستان خود پس از هجرت پیامبر صلى الله عليه  و آله و سلم و ملحق شدن به آن حضرت را شرح می دهد

 (این قسمت تنها برای بیان فصاحت و بلاغت سخن ایشان نقل شده است)

«پس راهی را که رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) رفت پی گرفتم، و بر یاد او گام برمی داشتم، تا به محله ی  عَرَج رسیدم.» این جملات در ضمن یک گزارش طولانی بیان شده است.

مؤلف: این که فرمود: «بر یاد او گام برمی داشتم» از سخنانی است که نهایت اختصار و شیوایی را نشانه رفته است، و مراد آن حضرت آن است که از آغاز بیرون آمدنم از مکه تا رسیدنم به این محل، پیوسته خبر پیامبر (صلى الله عليه و آله و سلم)  را دریافت می داشتم. و این مفهوم را با این کنایه  ی  شگفت انگیز بیان فرموده است.