متن عربی
157 .و من خطبة له (علیه السلام):
يحث الناس على التقوى
- الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ الْحَمْدَ مِفْتَاحاً لِذِكْرِهِ وَ سَبَباً لِلْمَزِيدِ مِنْ فَضْلِهِ وَ دَلِيلًا عَلَى آلَائِهِ وَ عَظَمَتِهِ .
- عِبَادَ اللَّهِ إِنَّ الدَّهْرَ يَجْرِي بِالْبَاقِينَ كَجَرْيِهِ بِالْمَاضِينَ لَا يَعُودُ مَا قَدْ وَلَّى مِنْهُ وَ لَا يَبْقَى سَرْمَداً مَا فِيهِ آخِرُ فَعَالِهِ كَأَوَّلِهِ مُتَشَابِهَةٌ أُمُورُهُ مُتَظَاهِرَةٌ أَعْلَامُهُ فَكَأَنَّكُمْ بِالسَّاعَةِ تَحْدُوكُمْ حَدْوَ الزَّاجِرِ بِشَوْلِهِ .
- فَمَنْ شَغَلَ نَفْسَهُ بِغَيْرِ نَفْسِهِ تَحَيَّرَ فِي الظُّلُمَاتِ وَ ارْتَبَكَ فِي الْهَلَكَاتِ وَ مَدَّتْ بِهِ شَيَاطِينُهُ فِي طُغْيَانِهِ وَ زَيَّنَتْ لَهُ سَيِّئَ أَعْمَالِهِ.
- فَالْجَنَّةُ غَايَةُ السَّابِقِينَ وَ النَّارُ غَايَةُ الْمُفَرِّطِينَ .
- اعْلَمُوا عِبَادَ اللَّهِ أَنَّ التَّقْوَى دَارُ حِصْنٍ عَزِيزٍ وَ الْفُجُورَ دَارُ حِصْنٍ ذَلِيلٍ لَا يَمْنَعُ أَهْلَهُ وَ لَا يُحْرِزُ مَنْ لَجَأَإِلَيْهِ .
- أَلَا وَ بِالتَّقْوَى تُقْطَعُ حُمَةُ الْخَطَايَا وَ بِالْيَقِينِ تُدْرَكُ الْغَايَةُ الْقُصْوَى
- عِبَادَ اللَّهِ اللَّهَ اللَّهَ فِي أَعَزِّ الْأَنْفُسِ عَلَيْكُمْ وَ أَحَبِّهَا إِلَيْكُمْ فَإِنَّ اللَّهَ قَدْ أَوْضَحَ لَكُمْ سَبِيلَ الْحَقِّ وَ أَنَارَ طُرُقَهُ فَشِقْوَةٌ لَازِمَةٌ أَوْ سَعَادَةٌ دَائِمَةٌ .
- فَتَزَوَّدُوا فِي أَيَّامِ الْفَنَاءِ لِأَيَّامِ الْبَقَاءِ قَدْ دُلِلْتُمْ عَلَى الزَّادِ وَ أُمِرْتُمْ بِالظَّعْنِ وَ حُثِثْتُمْ عَلَى الْمَسِيرِ فَإِنَّمَا أَنْتُمْ كَرَكْبٍ وُقُوفٍ لَا يَدْرُونَ مَتَى يُؤْمَرُونَ بِالسَّيْرِ.
- أَلَا فَمَا يَصْنَعُ بِالدُّنْيَا مَنْ خُلِقَ لِلْآخِرَةِ وَ مَا يَصْنَعُ بِالْمَالِ مَنْ عَمَّا قَلِيلٍ يُسْلَبُهُ وَ تَبْقَى عَلَيْهِ تَبِعَتُهُ وَ حِسَابُهُ .
- عِبَادَ اللَّهِ إِنَّهُ لَيْسَ لِمَا وَعَدَ اللَّهُ مِنَ الْخَيْرِ مَتْرَكٌ وَ لَا فِيمَا نَهَى عَنْهُ مِنَ الشَّرِّ مَرْغَبٌ .
- عِبَادَ اللَّهِ احْذَرُوا يَوْماً تُفْحَصُ فِيهِ الْأَعْمَالُ وَ يَكْثُرُ فِيهِ الزِّلْزَالُ وَ تَشِيبُ فِيهِ الْأَطْفَالُ .
- اعْلَمُوا عِبَادَ اللَّهِ أَنَّ عَلَيْكُمْ رَصَداً مِنْ أَنْفُسِكُمْ وَ عُيُوناً مِنْ جَوَارِحِكُمْ وَ حُفَّاظَ صِدْقٍ يَحْفَظُونَ أَعْمَالَكُمْ وَ عَدَدَ أَنْفَاسِكُمْ لَا تَسْتُرُكُمْ مِنْهُمْ ظُلْمَةُ لَيْلٍ دَاجٍ وَ لَا يُكِنُّكُمْ مِنْهُمْ بَابٌ ذُو رِتَاجٍ وَ إِنَّ غَداً مِنَ الْيَوْمِ قَرِيبٌ.
- يَذْهَبُ الْيَوْمُ بِمَا فِيهِ وَ يَجِيءُ الْغَدُ لَاحِقاً بِهِ فَكَأَنَّ كُلَّ امْرِئٍ مِنْكُمْ قَدْ بَلَغَ مِنَ الْأَرْضِ مَنْزِلَ وَحْدَتِهِ وَ مَخَطَّ حُفْرَتِهِ فَيَا لَهُ مِنْ بَيْتِ وَحْدَةٍ وَ مَنْزِلِ وَحْشَةٍ وَ مُفْرَدِ غُرْبَةٍ .
- وَ كَأَنَّ الصَّيْحَةَ قَدْ أَتَتْكُمْ وَ السَّاعَةَ قَدْ غَشِيَتْكُمْ وَ بَرَزْتُمْ لِفَصْلِ الْقَضَاءِ قَدْ زَاحَتْ عَنْكُمُ الْأَبَاطِيلُ وَ اضْمَحَلَّتْ عَنْكُمُ الْعِلَلُ وَ اسْتَحَقَّتْ بِكُمُ الْحَقَائِقُ وَ صَدَرَتْ بِكُمُ الْأُمُورُ مَصَادِرَهَا.
- فَاتَّعِظُوا بِالْعِبَرِ وَ اعْتَبِرُوا بِالْغِيَرِ وَ انْتَفِعُوا بِالنُّذُرِ.
متن فارسی
از یک خطبه ی آن حضرت در تشویق به تقوا
- ستایش خدای را که ستایش را کلید یاد خود نهاد، و سبب افزایش داد و دهش، و رهنمای بخشش ها و بزرگی خود قرار داد.
- بندگان خدا! روزگار با بازماندگان همان رفتار کند که با گذشتگان کرد؛ نه روزهایی که از آن سپری شده بازمی گردد، و نه آنچه در آن است پایدار خواهد ماند. آخر کارش به سان آغاز آن است. امورش همانند است، و پرچمهایش (لشکرهایش) پشت در پشت یکدیگر است. گویی به پایان روزگار رسیده اید و آن مانند ساربانی که شتران تندرو خود - را به پیش می راند شما را به سوی آخرت می راند.
- پس هر که خود را به چیز دیگری ،سرگرم کند در تاریکی ها سرگردان بماند، شیر در دام های هلاکت گرفتار آید شیطان هایش او را در طغیان و سرکشی یاری رسانند، و کارهای زشتش را در نظرش بیا رایند.
- آنگاه بهشت هدف نهایی پیشی گیرند کان، و دوزخ هدف نهایی کوتاهی کنندگان
- بندگان خدا! بدانید که پرهیزگاری دژی مستحکم و استوار است، و بی پروایی دژی سست و نااستوار است که از صاحبانش دفاع نمی کند، و پناهندگان را محفوظ نمی دارد.
- هان بدانید که با پرهیزکاری نیش گناهان بریده می شود، و با یقین هدف نهایی به دست می اید.
- بندگان خدا! خدا را، خدا را درباره ی خویشتن که از همه کسی برایتان گرامی تر و محبوبتر است در نظر دارید، زیرا خداوند راه حق را برایتان آشکار و جادهاش را روشن صبر نموده، پس یا به بدبختی همیشگی می رسید، و یا به سعادت دایمی دست می یابید.
- پس در روز های گذاران برای روزهای بی پایان توشه بردارید. البته به شیوه ی توشه برداشتن راهنمایی شده اید، و به کوچ کردن دستور یافتهاید، و بر حرکت (به سوی آخرت) برانگیخته کشته اید؛ زیرا شما به سان سواران پا در رکابی هستید که آماده ایستاده اند و نمی دانند کی دستور می رسد تا حرکت کنند.
- زنهارا کسی را که برای آخرت آفریده اند با دنیا چه کار؟! و با مال چه کند آن که به زودی از او گرفته می شود و وبال و حسابش بر او باقی خواهد ماند؟!
- بندگان خدا! در نیکی هایی که خداوند و عده فرموده جای ترک نیست، و در بدی هایی که از آن بازداشته جای رغبت نباشد.
- بندگان خدا! از روزی پروا کنید که از کارها پی جویی شود، و اضطراب ها فراوان کردد، و کودکان پیر شوند.
- بندگان خدا! بدانید که دیده بانی از خودتان، و جاسوسانی از اعضایتان، و حافظانی راستین که کارها و شمار نفس هایتان را حفظ می کنند و تاریکی شب تار شما را از آنان نمی پوشاند و دروازه ی بسته ای از آنان پنهان نمی دارد بر شما گمارده شده اند. و فردا به امروز نزدیک است.
- امروز با آنچه در آن است میرود، و فردا فرا می رسد و به امروز می پیوند. چنین پندارید که هر یک از شما به خانه ی تنهایی خود در زمین و گودال گورش رسیده. و ای! چه خانه ی تنهایی ای! چه سرای وحشتی، چه غربتکده ی بی کسی ای.
- گویی بانگ بلند رستاخیز به گوشتان خورده، و قیامت بر شما فرارسیده، و برای داوری به محشر آمده اید، بهانه های واهی دستتان گرفته شده ، تعلل های ناروا از شما رخت بربسته ، وگریبانتان را گرفته ، و کارها شما را به آنجا که باید ببرد کشانده است.
- پس ، از امور عبرت آموز پند گیرید، و از حوادث روز کار عبرت آموزید، و از هشدارها بهره مند گردید.
قبلی بعدی
