متن عربی

143.و من خطبة له (علیه السلام):في الاستسقاء و فيه تنبيه العباد وجوب استغاثة رحمة اللّه إذا حبس عنهم رحمة المطر

(1)أَلَا وَ إِنَّ الْأَرْضَ الَّتِي تُقِلُّكُمْ وَ السَّمَاءَ الَّتِي تُظِلُّكُمْ مُطِيعَتَانِ لِرَبِّكُمْ

(2)وَ مَا أَصْبَحَتَا تَجُودَانِ لَكُمْ بِبَرَكَتِهِمَا تَوَجُّعاً لَكُمْ

(3) وَ لَا زُلْفَةً إِلَيْكُمْ وَ لَا لِخَيْرٍ تَرْجُوَانِهِ مِنْكُمْ

(4)وَ لَكِنْ أُمِرَتَا بِمَنَافِعِكُمْ فَأَطَاعَتَا

(5)وَ أُقِيمَتَا عَلَى حُدُودِ مَصَالِحِكُمْ فَقَامَتَا

(6)إِنَّ اللَّهَ يَبْتَلِي عِبَادَهُ عِنْدَ الْأَعْمَالِ السَّيِّئَةِ بِنَقْصِ الثَّمَرَاتِ

(7)وَ حَبْسِ الْبَرَكَاتِ وَ إِغْلَاقِ خَزَائِنِ الْخَيْرَاتِ

(8)لِيَتُوبَ تَائِبٌ وَ يُقْلِعَ مُقْلِعٌ

(9)وَ يَتَذَكَّرَ مُتَذَكِّرٌ وَ يَزْدَجِرَ مُزْدَجِرٌ

(10)وَ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ الِاسْتِغْفَارَ سَبَباً لِدُرُورِ الرِّزْقِ وَ رَحْمَةِ الْخَلْقِ

(11)فَقَالَ سُبْحَانَهُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً

(12)فَرَحِمَ اللَّهُ امْرَأً اسْتَقْبَلَ تَوْبَتَهُ وَ اسْتَقَالَ خَطِيئَتَهُ وَ بَادَرَ مَنِيَّتَهُ

(13)اللَّهُمَّ إِنَّا خَرَجْنَا إِلَيْكَ مِنْ تَحْتِ الْأَسْتَارِ وَ الْأَكْنَانِ

(14)وَ بَعْدَ عَجِيجِ الْبَهَائِمِ وَ الْوِلْدَانِ رَاغِبِينَ فِي رَحْمَتِكَ

(15)وَ رَاجِينَ فَضْلَ نِعْمَتِكَ وَ خَائِفِينَ مِنْ عَذَابِكَ وَ نِقْمَتِكَ

(16) اللَّهُمَّ فَاسْقِنَا غَيْثَكَ وَ لَا تَجْعَلْنَا مِنَ‏ الْقَانِطِينَ وَ لَا تُهْلِكْنَا بِالسِّنِينَ

(17)وَ لَا تُؤَاخِذْنَا بِمَا فَعَلَ السُّفَهَاءُ مِنَّا يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

(18)اللَّهُمَّ إِنَّا خَرَجْنَا إِلَيْكَ نَشْكُو إِلَيْكَ مَا لَا يَخْفَى عَلَيْكَ

(19)حِينَ أَلْجَأَتْنَا الْمَضَايِقُ الْوَعْرَةُ وَ أَجَاءَتْنَا الْمَقَاحِطُ الْمُجْدِبَةُ

(20)وَ أَعْيَتْنَا الْمَطَالِبُ الْمُتَعَسِّرَةُ وَ تَلَاحَمَتْ عَلَيْنَا الْفِتَنُ [الْمَسْتَصْعَبَةُ] الْمُسْتَصْعِبَةُ

(21)اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ أَلَّا تَرُدَّنَا خَائِبِينَ وَ لَا تَقْلِبَنَا وَاجِمِينَ

(22)وَ لَا تُخَاطِبَنَا بِذُنُوبِنَا وَ لَا تُقَايِسَنَا بِأَعْمَالِنَا

(23)اللَّهُمَّ انْشُرْ عَلَيْنَا غَيْثَكَ وَ بَرَكَتَكَ وَ رِزْقَكَ وَ رَحْمَتَكَ

(24)وَ اسْقِنَا سُقْيَا نَاقِعَةً مُرْوِيَةً مُعْشِبَةً تُنْبِتُ بِهَا مَا قَدْ فَاتَ وَ تُحْيِي بِهَا مَا قَدْ مَاتَ

(25)نَافِعَةَ الْحَيَا كَثِيرَةَ الْمُجْتَنَى تُرْوِي بِهَا الْقِيعَانَ وَ تُسِيلُ الْبُطْنَانَ

(26)وَ تَسْتَوْرِقُ الْأَشْجَارَ وَ تُرْخِصُ الْأَسْعَارَ إِنَّكَ عَلَى مَا تَشَاءُ قَدِيرٌ.

متن فارسی

و از خطبه های آن حضرت است در مقام باران خواستن از خدا.

(1)آگاه باشید زمینی که شما را برمیدارد، و آسمانی که بر شما شایه می افکند از پروردگارتان اطاعت می کنند.

(2)و برکات خود را- زمین و آسمان- به شما نمی بخشند بخاطر دلسوزی بر شما.

(3)و نه به جهت تقرب جستن بسوی شماا ، و نه برای بدست آوردن خیری که از شما ایمد دارند.

(4)ولی مأمور شده اند به منافع و خیر رسانی شماپس اطاعت کرده اند.

(5)و برحدود و اندازه مصالح شما برپا داشته شده اند پس آنها هم برپا شده و قیام کرده اند.

(6)خدا بندگان خود را موقع انجام دادن کارهای بد و گناهان امتحان می کند. با ناقص شدن میوه ها.

(7)و باز داشتن برکات و بستن درهای گنجینه های خیرات.

(8)خدا بندگانرا امتحان می کند- تا توبه کننده برگردد- و دست بردارنده از گناه دست بردارد.

(9)و تا پند گیرنده پند گیرد، و ناراضی و سرخورده منزجر گردد.

(10)خداوند استغفار (طلب آ»روزش ) را وسیله فراوانی روزی و سبی رحمت خلق قرار داده است.

(11)خدای سبحان می فرماید: از پرودگار خود طلب آمرزش کنید که شما را بسیار بخشنده است، وآسمان را با باران بسیار به شما می فرستد، و شما را با مال و اولاد یاری می کند. سوره نوح:10.

(12)پس خدا رحمت کند مردی را که توبه خود را- مرگ به پیش اندازد، و از گناه خود پوزش بخواهد ، و بر مرگش پیشدستی کند.

(13)خدایا ما از زیر پرده ها و پناهگاهها بسوی تو بیرون آمده ایم.

(14)و پس از ناله و فریاد حیوانات و فرزندان روی بسوی تو آورده ایم در حالی که راغب رحمت تو هستیم

(15)و امیدوار نعمت فراوان تو و ترسان از عذاب و خشم تو می باشیم.

(16)خدایا ما را با باران رحمت خود سیراب کند، و م را از نو میدان قرار نده و با قحطی و خشکسالی هلاک نساز.

(17)و ما را در اثر آنچه سفیهان ما انجام داده اند، مؤاخذه نکن ای رحم کننده ترین رحم کننده ها.

(18)خدا بسوی تو بیرون آمده ایم و بر تو شکایت می کنیم از انچه بر تو مخفی نیست.

(19)موقعی که تنگناهای سخت ما را، دچار کرده، و قحطی های خشکسال ما را بسوی تو آورده است.

(20)و خواسته ها و احتیاجات دشوار ما را خسته کرده، و فتنه های ناهنجار بر ما پیوسته گشته است.

(21)خدایا از تو می خواهم که مارا دست خالی برنگردانی ، و اندوهگین منصرف نکنی.

(22)و ما را با گناهانمان با خواست نکنی، و با اعمال و کرده های ما مقایسه و مقابله نکنی.

(23)خدایا بر ما پخش کن و بفرست باران و برکت خود و روزیت و رحمت خودت را.

(24)و ما را سیراب کن با باران سودمند و سیراب کننده و رویاننده که فوت شده و از بین رفته ها را با آن برویانی و مرده ها را با آن زنده کنی.

(25)قطرات آن سودمند باشد، میوه بسیار ببار آورد، بیابانها را سیراب کند و از درّه ها سیل جاری شود.

(26)و درختان با برگ سازد، و قیمتها را پایین بیاورد، که تو بر هر چه خواهی توانا هستی.