آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عمران علیزاده)  >  خصومت ( حکمت شماره 3 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

3.و [منه‏] في حديثه (علیه السلام): (1)إِنَّ لِلْخُصُومَةِ قُحَماً.

(2)[ [قال‏] يريد بالقحم المهالك لأنها تقحم أصحابها في المهالك و المتالف في الأكثر فمن ذلك قحمة الأعراب و هو أن تصيبهم السنة [فتتفرق‏] فتتعرق أموالهم فذلك تقحمها فيهم

(3)و قيل فيه وجه آخر و هو أنها تقحمهم بلاد الريف أي تحوجهم إلى دخول الحضر عند محول البدو]


متن فارسی

و در حدیث آن حضرت آمده است: (1)خصومت و نزاع را هلاکت و ناروایی هست.

(2)مراد حضرت از قحم مهلکه و تباهی است، چون نزاع غالباً اصحاب خود را به هلاکت و تلف میاندازد، و از این معنی است«قمحة الاعراب» و آن این است که قحط و خشکسالی آنها را فراگیرد و اموال ایشانرا از بین برد، که این تقحم اعراب گویند.

(3)و در معنی آن(قمحه) وجه دیگر گفته اند، و آن اینکه خشکسالی ایشانرا وارد جاهای با آب و علف می کند، و یعنی آنها را محتاج می کند که موقع بروز قحط و خشکسالی در بیابان واردشهر شوند.

قبلی بعدی