متن عربی
3.و [منه] في حديثه (علیه السلام): (1)إِنَّ لِلْخُصُومَةِ قُحَماً.
(2)[ [قال] يريد بالقحم المهالك لأنها تقحم أصحابها في المهالك و المتالف في الأكثر فمن ذلك قحمة الأعراب و هو أن تصيبهم السنة [فتتفرق] فتتعرق أموالهم فذلك تقحمها فيهم
(3)و قيل فيه وجه آخر و هو أنها تقحمهم بلاد الريف أي تحوجهم إلى دخول الحضر عند محول البدو]
متن فارسی
و در حدیث آن حضرت آمده است: (1)خصومت و نزاع را هلاکت و ناروایی هست.
(2)مراد حضرت از قحم مهلکه و تباهی است، چون نزاع غالباً اصحاب خود را به هلاکت و تلف میاندازد، و از این معنی است«قمحة الاعراب» و آن این است که قحط و خشکسالی آنها را فراگیرد و اموال ایشانرا از بین برد، که این تقحم اعراب گویند.
(3)و در معنی آن(قمحه) وجه دیگر گفته اند، و آن اینکه خشکسالی ایشانرا وارد جاهای با آب و علف می کند، و یعنی آنها را محتاج می کند که موقع بروز قحط و خشکسالی در بیابان واردشهر شوند.
قبلی بعدی