متن عربی
18 .و من كتاب له (علیه السلام) إلى عبد الله بن عباس و هو عامله على البصرة
(1)وَ اعْلَمْ أَنَّ الْبَصْرَةَ مَهْبِطُ إِبْلِيسَ وَ مَغْرِسُ الْفِتَنِ
(2)فَحَادِثْ أَهْلَهَا بِالْإِحْسَانِ إِلَيْهِمْ وَ احْلُلْ عُقْدَةَ الْخَوْفِ عَنْ قُلُوبِهِمْ (3)وَ قَدْ بَلَغَنِي تَنَمُّرُكَ لِبَنِي تَمِيمٍ وَ غِلْظَتُك عَلَيْهِمْ
(4)وَ إِنَّ بَنِي تَمِيمٍ لَمْ يَغِبْ لَهُمْ نَجْمٌ إِلَّا طَلَعَ لَهُمْ آخَرُ
(5)وَ إِنَّهُمْ لَمْ يُسْبَقُوا بِوَغْمٍ فِي جَاهِلِيَّةٍ وَ لَا إِسْلَامٍ
(6)وَ إِنَّ لَهُمْ بِنَا رَحِماً مَاسَّةً وَ قَرَابَةً خَاصَّةً
(7)نَحْنُ مَأْجُورُونَ عَلَى صِلَتِهَا وَ مَأْزُورُونَ عَلَى قَطِيعَتِهَا
(8)فَارْبَعْ أَبَا الْعَبَّاسِ رَحِمَكَ اللَّهُ فِيمَا جَرَى عَلَى [يَدِكَ وَ لِسَانِكَ] لِسَانِكَ وَ يَدِكَ مِنْ خَيْرٍ وَ شَرٍّ
(9)فَإِنَّا شَرِيكَانِ فِي ذَلِكَ
(10)وَ كُنْ عِنْدَ صَالِحِ ظَنِّي بِكَ وَ لَا يَفِيلَنَّ رَأْيِي فِيكَ وَ السَّلَامُ.
متن فارسی
از نامه های آن حضرت است که به عبدالله ابن عباس نوشته موقعی که او حاکم و والی حضرت بود در بصره
(1)و بدان که بصره محل فرود آمدن شیطان، و جای کشت و رویش فتنه ها است.
(2)پس مردم آنرا با نیکی بررسی کن، و گره ترس را از دلهای آنها بازکن.
(3)و به من رسید خبر سختگیری تو نسبت به قبیله بنی تمیم و درشتی نشان دادن تو به ایشان.
(4)و ستاره ای از بنی تمیم غروب نکرد مگر اینکه ستاره دیگر از انها طلوع کرد.
(5)و آنها در جاهلیت و اسلام در خونخواهی مغلوب نشده و پس نمانده اند(ایشان مردم شجاع هستند).
(6)و ایشانرا با ما خویشاوندی پیوسته و قرابت مخصوص است(نسب بنی هاشم و بنی تمیم در الیاس جمع میشود،حضرت خدیجه قبلاً همسر ابوهاله تمیمی بود از او هند را زایید و از پیغمبر ابوالقاسم و عبدالله و حضرت زهرا را زایید).
(7)و ما بر صله نمودن آن اجر و پاداش داریم، و در قطع نمودن آن مسئول و گناهکار می باشیم.
(8)پس فکر کن ای ابالعباس خدا تورا رحمت کند در آنچه بر دست و زبانت جاری میشود از خیر و شر.
(9)چون ما در این عمل(رعایت دست و زبان) شریک می باشیم.
(10)و در کنار بهترین رأی من باش، و رأی و نظر من به تو سست نشود(یعنی من بتو رأی خوب دارم و ترا آدم خوب می دانم، مواظب باش رأیم عوض نشود) والسلام.
قبلی بعدی