مردم ستمكار را سه نشان است: با سركشى به مافوق خود ستم روا دارد، و به زير دستان خود با زور و چيرگى ستم مى كند، و ستمكاران را يارى مى دهد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عمران علیزاده)  >  سفارش به سپاهش ( نامه شماره 11 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

11.و من وصية له (علیه السلام)  وصى بها جيشا بعثه إلى العدو

(1)فَإِذَا نَزَلْتُمْ بِعَدُوٍّ أَوْ نَزَلَ بِكُمْ فَلْيَكُنْ مُعَسْكَرُكُمْ فِي قُبُلِ الْأَشْرَافِ أَوْ سِفَاحِ الْجِبَالِ أَوْ أَثْنَاءِ الْأَنْهَارِ

(2)كَيْمَا يَكُونَ لَكُمْ رِدْءاً وَ دُونَكُمْ مَرَدّاً

(3)وَ لْتَكُنْ مُقَاتَلَتُكُمْ مِنْ وَجْهٍ وَاحِدٍ أَوِ اثْنَيْنِ

(4)وَ اجْعَلُوا لَكُمْ رُقَبَاءَ فِي صَيَاصِي الْجِبَالِ وَ مَنَاكِبِ الْهِضَابِ

(5)لِئَلَّا يَأْتِيَكُمُ الْعَدُوُّ مِنْ مَكَانِ مَخَافَةٍ أَوْ أَمْنٍ

(6)وَ اعْلَمُوا أَنَّ مُقَدِّمَةَ الْقَوْمِ عُيُونُهُمْ وَ عُيُونَ الْمُقَدِّمَةِ طَلَائِعُهُمْ

(7)وَ إِيَّاكُمْ وَ التَّفَرُّقَ

(8)فَإِذَا نَزَلْتُمْ فَانْزِلُوا جَمِيعاً وَ إِذَا ارْتَحَلْتُمْ فَارْتَحِلُوا جَمِيعاً .

(9)وَ إِذَا غَشِيَكُمُ اللَّيْلُ فَاجْعَلُوا الرِّمَاحَ كِفَّةً

(10)وَ لَا تَذُوقُوا النَّوْمَ إِلَّا غِرَاراً أَوْ مَضْمَضَةً.


متن فارسی

11. از سفارشهای آن حضرت است به سپاهی سفارش نموده که بسوی دشمن اعزام می کرد

(1)پس هرگاه با دشمنی روبرو شدید، و یا دشمن با شما روبرو شد باید اردوگاه شما در مقابل و جلو بلندی-ها، و یا دامنه کوهها و یا در کنار نهرها باشد.

(2)تا این چیزها در جنگ برای شما کمک و پشتوانه و در کنار شما وسله ردّ و دفاع باشد.

(3)و باید جنگیدن شما با دشمن از یک سو و یا از دو جهت باشد.

(4)و برای خود نگهبانانی قرار دهید در بلندی کوهها و در اطراف تپه ها و دشتها.

(5)تا دشمن به شما حمله نکند از محلی که مورد ترس و نگرانی و یا جای امن بود.

(6)و بدانید که مقدمه و حلوداران سپاه چشم و دیدبان آنها است، و چشم و دیدبانان جلوداران جاسوسان آنها هستند.

(7)ازز متفرق شدن و پراکندگی دوری کنید.

(8)پس چون در محلی فرود آمدید بطور جمعی فرود آیید، و چون کوچ و حرکت کردید بطور دسته جمعی حرکت کنید.

(9)و چون شب شما را فراگرفت نیزه ها را وسیله حفظ گرداگرد قرار دهید(در اطراف خود آماده قرار دهید که در موقع لزوم در دسترس باشد).

(10)و خواب را نچشید مگر بطور اندک یا مانند گرداندن آب در دهان (بطور چرت زدن).

قبلی بعدی