متن عربی

30 و من كتاب له (علیه السلام)  إلى معاوية

(1)فَاتَّقِ اللَّهَ فِيمَا لَدَيْكَ وَ انْظُرْ فِي حَقِّهِ عَلَيْكَ

(2)وَ ارْجِعْ إِلَى مَعْرِفَةِ مَا لَا تُعْذَرُ بِجَهَالَتِهِ

(3)فَإِنَّ لِلطَّاعَةِ أَعْلَاماً وَاضِحَةً وَ سُبُلًا نَيِّرَةً

(4)وَ مَحَجَّةً نَهْجَةً وَ غَايَةً مُطَّلَبَةً

(5)يَرِدُهَا الْأَكْيَاسُ وَ يُخَالِفُهَا الْأَنْكَاسُ

(6)مَنْ نَكَبَ عَنْهَا جَارَ عَنِ الْحَقِّ وَ خَبَطَ فِي التِّيهِ

(7)وَ غَيَّرَ اللَّهُ نِعْمَتَهُ وَ أَحَلَّ بِهِ نِقْمَتَهُ

(8)فَنَفْسَكَ نَفْسَكَ فَقَدْ بَيَّنَ اللَّهُ لَكَ سَبِيلَكَ وَ حَيْثُ تَنَاهَتْ بِكَ أُمُورُكَ

(9) فَقَدْ أَجْرَيْتَ إِلَى غَايَةِ خُسْرٍ وَ مَحَلَّةِ كُفْرٍ

(10) فَإِنَّ نَفْسَكَ قَدْ أَوْلَجَتْكَ شَرّاً وَ أَقْحَمَتْكَ غَيّاً

(11)وَ أَوْرَدَتْكَ الْمَهَالِكَ وَ أَوْعَرَتْ عَلَيْكَ الْمَسَالِكَ‏.

متن فارسی

  از نامه های آن حضرت است به معاویه

(1)پس از خدا بترس و تقوی داشته باشد درباره نعمتهایی که در نزد تو است،و نظر و مراعات کن حق او را که به تو دارد.

(2)و رجوع کن به شناختن آنچه در شناختن آن معذور نیستی و بهانه نداری.

(3)زیرا برای اظاعت و فرمانبری نشانه های روشن و راههای نورانی هست.

(4)و جاده های راست و آشکار، و هدف و نهایت آسان و بدست آمدنی هست.

(5)- اشخاص زیرک وارد آن می شوند و اشخاص پست ازآن مخالفت کرده سرباز می زنند.

(6)هرکه از آن (راه اطاعت)پرت شود از راه حق خارج شده و در بیراهه سرگردان شده است.

(7)و خدا نعمت خود را به او تغییر داده و عذاب و خشم خود را به او وارد می کند.

(8)پس بر نفس خود رحم کن، بر نفس خود برس، همانا خدا برای تو راهت را روشن کرده، و در آنجا که کارهایت رسیده بایست.

(9)چون تا نهایت زیانکاری و محله کفر و نافرمانی اسبت را رانده ای.

(10)نف تو، ترا وارد شرّ و بدی و غوطه ور در گمراهی نموده است.

(11)ترا داخل در مهلکه کرده و راهها را بر تو دشوار نموده است.