متن عربی
177.و من كلام له (علیه السلام):في معنى الحكمين
- فَأَجْمَعَ رَأْيُ مَلَئِكُمْ عَلَى أَنِ اخْتَارُوا رَجُلَيْنِ فَأَخَذْنَا عَلَيْهِمَا أَنْ يُجَعْجِعَا عِنْدَ الْقُرْآنِ وَ لَا يُجَاوِزَاهُ وَ تَكُونَ أَلْسِنَتُهُمَا مَعَهُ وَ قُلُوبُهُمَا تَبَعَهُ.
- فَتَاهَا عَنْهُ وَ تَرَكَا الْحَقَّ وَ هُمَا يُبْصِرَانِهِ وَ كَانَ الْجَوْرُ هَوَاهُمَا وَ الِاعْوِجَاجُ [دَأْبَهُمَا] رَأْيَهُمَا .
- وَ قَدْ سَبَقَ اسْتِثْنَاؤُنَا عَلَيْهِمَا فِي الْحُكْمِ بِالْعَدْلِ وَ الْعَمَلِ بِالْحَقِّ سُوءَ رَأْيِهِمَا وَ جَوْرَ حُكْمِهِمَا وَ الثِّقَةُ فِي أَيْدِينَا لِأَنْفُسِنَا حِينَ خَالَفَا سَبِيلَ الْحَقِّ وَ أَتَيَا بِمَا لَا يُعْرَفُ مِنْ مَعْكُوسِ الْحُكْمِ.
متن فارسی
از یک سخن آن حضرت درباره ی داوران صفین
- سرانجام رأی سران شما بر این قرار گرفت که دو تن را برگزیدند[1]، و ما هم از هر دو قول گرفتیم که در آستان قرآن باراندازند و از آن فراتر نروند، و زبانشان با آن و دلشان پیرو آن باشد.
- ولی آنان از قرآن دور و پرت شدند، و حق را ترک گفتند با آنکه به خوبی بدان بینا بودند، و جور و ستم خواسته ی دلشان، و کجرفتاری رأی و نظرشان بود.
- و ما پیش از آنکه رأی نادرست و حکم ستمگرانه ی خود را ابراز دارند با آنان شرط کرده بودیم که عادلانه حکم کنند و به حق رفتار نمایند و ما برای خود دلیل اطمینان بخش در دست داریم در این هنگام که آن دو خلاف راه حق پیمودند، و حکم واژگونه ی ناپسندی.
[1] آنان ابوموسی اشعری نماینده ی سپاه امام علیه و عمروعاص نماینده ی سپاه شام بودند.
