متن عربی

218.و من كلام ((له (علیه السلام):في ذكر السائرين إلى البصرة لحربه علیه السلام

1. فَقَدِمُوا عَلَى عُمَّالِي وَ خُزَّانِ بَيْتِ [مَالِ‏] الْمُسْلِمِينَ الَّذِي فِي يَدَيَّ وَ عَلَى أَهْلِ مِصْرٍ كُلُّهُمْ فِي طَاعَتِي وَ عَلَى بَيْعَتِي .
2. فَشَتَّتُوا كَلِمَتَهُمْ وَ أَفْسَدُوا عَلَيَّ جَمَاعَتَهُمْ وَ وَثَبُوا عَلَى شِيعَتِي فَقَتَلُوا طَائفَةً منْهُمْ غَدْراً وَ [طَائفَةً] طَائفَةٌ عَضُّوا عَلَى أَسْيَافِهِمْ فَضَارَبُوا بِهَا حَتَّى لَقُوا اللَّهَ صَادِقِينَ‏.

متن فارسی

 از یک سخن آن حضرت درباره ی  کسانی که برای جنگ با او روانه ی  بصره شدند.

1. آنان (طلحه و زبیر و پیروانشان) بر فرمانداران من و خزانه داران بیت المال مسلمانان که در دست من است و همه ی  مردم شهری (بصره) که متعهد پیروی و بیعت من بودنددر آمدند.
2.  وحدت آنان را پراکندند، و جماعت آنان را بر من شوراندند، و بر شیعیانم یورش بردند، و گروهی از آنان را با  فریب و نیرنگ کشتند، و گروهی هم دست به شمشیر بردند و با آنها جنگیدند تا صادقانه به شهادت رسیدند و به دیدار خدا شتافتند.