شايسته نيست به سخنى كه از دهان كسى خارج شد، گمان بد ببرى ، چرا كه براى آن برداشت نيكويى مى توان داشت.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  وصف عالمان و اندرز به پرهیزگاری ( خطبه شماره 214 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

214.و من خطبة (له (علیه السلام):يصف جوهر الرسول، و يصف العلماء، و يعظ بالتقوى‏

  1. وَ أَشْهَدُ أَنَّهُ عَدْلٌ عَدَلَ وَ حَكَمٌ فَصَلَ .
  2. وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ سَيِّدُ عِبَادِهِ كُلَّمَا نَسَخَ اللَّهُ الْخَلْقَ فِرْقَتَيْنِ جَعَلَهُ فِي خَيْرِهِمَا .
  3. لَمْ يُسْهِمْ فِيهِ عَاهِرٌ وَ لَا ضَرَبَ فِيهِ فَاجِرٌ .
  4. أَلَا وَ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ قَدْ جَعَلَ لِلْخَيْرِ أَهْلًا وَ لِلْحَقِّ دَعَائِمَ وَ لِلطَّاعَةِ عِصَماً وَ إِنَّ لَكُمْ عِنْدَ كُلِّ طَاعَةٍ عَوْناً مِنَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ يَقُولُ‏ عَلَى الْأَلْسِنَةِ وَ يُثَبِّتُ [بِهِ‏] الْأَفْئِدَةَ فِيهِ كِفَاءٌ لِمُكْتَفٍ وَ شِفَاءٌ لِمُشْتَفٍ‏.

صفة العلماء

  1. وَ اعْلَمُوا أَنَّ عِبَادَ اللَّهِ الْمُسْتَحْفَظِينَ عِلْمَهُ يَصُونُونَ مَصُونَهُ وَ يُفَجِّرُونَ عُيُونَهُ يَتَوَاصَلُونَ بِالْوِلَايَةِ وَ يَتَلَاقَوْنَ بِالْمَحَبَّةِ وَ يَتَسَاقَوْنَ بِكَأْسٍ رَوِيَّةٍ وَ يَصْدُرُونَ بِرِيَّةٍ .
  2. لَا تَشُوبُهُمُ الرِّيبَةُ وَ لَا تُسْرِعُ فِيهِمُ الْغِيبَةُ عَلَى ذَلِكَ عَقَدَ خَلْقَهُمْ وَ أَخْلَاقَهُمْ فَعَلَيْهِ يَتَحَابُّونَ وَ بِهِ يَتَوَاصَلُونَ فَكَانُوا كَتَفَاضُلِ الْبَذْرِ يُنْتَقَى فَيُؤْخَذُ مِنْهُ وَ يُلْقَى قَدْ مَيَّزَهُ التَّخْلِيصُ وَ هَذَّبَهُ التَّمْحِيصُ‏

العظة بالتقوى‏

  1. فَلْيَقْبَلِ امْرُؤٌ كَرَامَةً بِقَبُولِهَا وَ لْيَحْذَرْ قَارِعَةً قَبْلَ حُلُولِهَا وَ لْيَنْظُرِ امْرُؤٌ فِي قَصِيرِ أَيَّامِهِ وَ قَلِيلِ مُقَامِهِ فِي مَنْزِلٍ حَتَّى يَسْتَبْدِلَ بِهِ مَنْزِلًا فَلْيَصْنَعْ لِمُتَحَوَّلِهِ وَ مَعَارِفِ مُنْتَقَلِهِ .
  2. فَطُوبَى لِذِي قَلْبٍ سَلِيمٍ أَطَاعَ مَنْ يَهْدِيهِ وَ تَجَنَّبَ مَنْ يُرْدِيهِ وَ أَصَابَ سَبِيلَ السَّلَامَةِ بِبَصَرِ مَنْ بَصَّرَهُ وَ طَاعَةِ هَادٍ أَمَرَهُ وَ بَادَرَ الْهُدَى قَبْلَ أَنْ تُغْلَقَ أَبْوَابُهُ وَ تُقْطَعَ أَسْبَابُهُ وَ اسْتَفْتَحَ التَّوْبَةَ وَ أَمَاطَ الْحَوْبَةَ .
  3. فَقَدْ أُقِيمَ عَلَى الطَّرِيقِ وَ هُدِيَ نَهْجَ السَّبِيلِ‏.

متن فارسی

از یک خطبه ی  آن حضرت در بیان حقیقت پیامبر، وصف عالمان و اندرز به پرهیزگاری

  1. و گواهی می دهم که خداوند داداری است که دادگسترده، و داوری است که حکم قطعی فرموده.
  2. و گواهی می دهم که او بنده و فرستاده و سرور بندگان او ست. هرگاه خداوند آفریدگان را دو فرقه می ساخت و هر فرقهای را در صلب گروهی می گذاشت، او را در گروه بهتر می نهاد.
  3. هیچ هرزه گری در تبار او سهیم نیست، و هیچ بدکاری در نژاد او بهره ندارد .
  4. هان! خدای سبحان برای کارهای نیک شایستگانی، و برای حق ستون هایی، و برای طاعت و بندگی دستاویزهایی قرار داده است. و بدانید که شما را در هر طاعتی از سوی خدای سبحان کمکی می رسد،بر زبانها سخن می گوید، و دل ها را استوار می دارد. با این کار نیازمندان بی نیاز می شوند، و بیماران بهبود مییابند.

وصف عالمان

  1. و بدانید که آن بندگان خدا که امانتداران دانش اویند، آن را درست می دارند، و چشمه های آن را جاری میسازند. با یکدیگر از در دوستی می پیوندند، و با مهر و محبت دیدار می کنند. جام خرد و اندیشه را به هم تعارف می نمایند، و سیراب از چشمه های حکمت بیرون می آیند.
  2. شک و بدگمانی با دلشان در نمی  آمیزد، و غیبت و بدگویی در می آنشان راه نمی یابد. خداوند سیما و خوی آنان را با این صفات پسندیده گره زده، بر این شیوه با هم دوستی می ورزند، و بر این روش به هم می پیوندند. برتری آنان بر دیگران چون برتری بذرهاست که غربال میشوند، بذر خوب را می گیرند و در زمین میپاشند، و بذر بد را دور می آندازند. گذراندن از صافی هر یک را از دیگران جدا کرده، و امتحان و آزمایش او را از آلودگی ها پاکیزه ساخته   است.

اندرز به پرهیزگاری

  1. پس هر کسی تحفه ای را (که خداوند به او ارزانی داشته که همان طاعت اوست) به شایستگی بپذیرد، و پیش از آنکه حادثه ی  گوبنده ی  مرگ بر آستانش نشیند از آن بپرهیزد. و هر کس باید به دوران کوتاه زندگی و اقامت اندک خود در این سرایی که به زودی با سرای دیگری عوض خواهد کرد لختی بنگرد، و برای سرایی که بدانجا خواهد رفت و خانه  هایی که می داند به آنجا رخت خواهد بست توشه ای فراهم آورد.
  2. خوشا به حال پاکدلی که از رهنمایش فرمان برد، و از کسی که او را به سوی تباهی می کشد دوری کند. با دیده ی  کسی که او را بینش می دهد و طاعت رهنمایی که او را فرمان می دهد راه سلامت را دریابد، و پیش از آنکه درهای هدایت به رویش بسته و اسبابش از او بریده شود - به سوی آن گام بردارد. راه توبه را به روی خود بگشاید، و زنگار گناه را از دل خود بزداید.
  3. آن وقت است که در راه درست قرار گرفته ، و به راه راست هدایت یافته است.

 

قبلی بعدی