متن عربی
196.و من خطبة (له (علیه السلام):
بعثة النبي
- بَعَثَهُ حِينَ لَا عَلَمٌ قَائِمٌ وَ لَا مَنَارٌ سَاطِعٌ وَ لَا مَنْهَجٌ وَاضِحٌ.
العظة بالزهد
- أُوصِيكُمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ أُحَذِّرُكُمُ الدُّنْيَا فَإِنَّهَا دَارُ شُخُوصٍ وَ مَحَلَّةُ تَنْغِيصٍ سَاكِنُهَا ظَاعِنٌ وَ قَاطِنُهَا بَائِنٌ تَمِيدُ بِأَهْلِهَا مَيَدَانَ السَّفِينَةِ تَقْصِفُهَا الْعَوَاصِفُ فِي لُجَجِ الْبِحَارِ .
- فَمِنْهُمُ الْغَرِقُ الْوَبِقُ وَ مِنْهُمُ النَّاجِي عَلَى بُطُونِ الْأَمْوَاجِ تَحْفِزُهُ الرِّيَاحُ بِأَذْيَالِهَا وَ تَحْمِلُهُ عَلَى أَهْوَالِهَا فَمَا غَرِقَ مِنْهَا فَلَيْسَ بِمُسْتَدْرَكٍ وَ مَا نَجَا مِنْهَا فَإِلَى مَهْلَكٍ .
- عِبَادَ اللَّهِ الْآنَ فَاعْلَمُوا وَ الْأَلْسُنُ مُطْلَقَةٌ وَ الْأَبْدَانُ صَحِيحَةٌ وَ الْأَعْضَاءُ لَدْنَةٌ وَ الْمُنْقَلَبُ فَسِيحٌ وَ الْمَجَالُ عَرِيضٌ قَبْلَ إِرْهَاقِ الْفَوْتِ وَ حُلُولِ الْمَوْتِ فَحَقِّقُوا عَلَيْكُمْ نُزُولَهُ وَ لَا تَنْتَظِرُوا قُدُومَهُ.
متن فارسی
196-درباره ی بعشت پیامبر (صلى الله عليه و آله و سلم) و سفارش به زهد و پارسایی
بعثت پیامبر (صلى الله عليه و آله و سلم)
- هنگامی او را به پیامبری برانگیخت که نه نشانه ای برپا، و نه منارهای رخشان، و نه برنامه ای روشن وجود داشت.
اندرز به زهد و پارسایی
- بندگان خدا! شما را به پروای الهی سفارش می کنم، و از دنیا پرهیز تان می دهم، که آن سرای گذر، و محل کدورت و دردسر است. هر که در آن ساکن است روزی کوچ خواهد کرد، و هر که در آن وطن گزیده از آن جدا خواهد شد. ساکنان خود را تاب می دهد مانند کشتی توفان زده ای که در گرداب دریاها توفان آن را شکسته، سرنشینان خود را به این سو و آن سو می برد.
- گروهی غرق شوند و به هلاکت رسند، و پارهای نجات یافته بر روی امواج دریا دست و پا می زنند. بادها دامن کشان او را به هر سو می افکنند، و بر بال هول و هراس خود می نشانند. هر که غرق شد دیگر قابل نجات نیست، و هر که نجات یافت سرانجامش نابودی است.
- بندگان خدا! اکنون که زبان ها آزاد، و بدن ها سالم، و اندام ها نرم، و راه بازگشت وسیع، و جولانگاه پهناور است به کار و تلاش پردازید، پیش از آنکه فرصت شتابان از دست برود، و مرگ (ناخوانده) از راه برسد. باری، فرارسیدن مرگ خود را حتمی بدانید، و منتظر آمدنش نمانید.
