آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  ستايش صعصعه ( حکمت شماره 2 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

2 و في حديثه (علیه السلام):هَذَا الْخَطِيبُ الشَّحْشَحُ‏.

[ [قال‏] يريد الماهر بالخطبة الماضي فيها و كل ماض في كلام أو سير فهو شحشح و الشحشح في غير هذا الموضع البخيل الممسك‏]


متن فارسی

و درود خدا بر او ، فرمود : این سخنور «شخشح» است. مؤلف: منظور از «شخشح» خطیب ماهر و سخنور است، و هر چالاک در سخن یا راه رفتن را  گویند. و ش , در غیر این مورد به معنای بخیلی و خسیس است.

قبلی بعدی