متن عربی
52.و من خطبة له (علیه السلام):و هي في التزهيد في الدنيا و ثواب الله للزاهد و نعم الله على الخالق
التزهيد في الدنيا
1. أَلَا وَ إِنَّ الدُّنْيَا قَدْ تَصَرَّمَتْ وَ آذَنَتْ بِانْقِضَاءٍ وَ تَنَكَّرَ مَعْرُوفُهَا وَ أَدْبَرَتْ حَذَّاءَ فَهِيَ تَحْفِزُ بِالْفَنَاءِ سُكَّانَهَا وَ تَحْدُو بِالْمَوْتِ جِيرَانَهَا وَ قَدْ أَمَرَّ فِيهَا مَا كَانَ حُلْواً وَ كَدِرَ مِنْهَا مَا كَانَ صَفْواً.
2. فَلَمْ يَبْقَ مِنْهَا إِلَّا سَمَلَةٌ كَسَمَلَةِ الْإِدَاوَةِ أَوْ جُرْعَةٌ كَجُرْعَةِ الْمَقْلَةِ لَوْ تَمَزَّزَهَا الصَّدْيَانُ لَمْ يَنْقَعْ .
3. فَأَزْمِعُوا عِبَادَ اللَّهِ الرَّحِيلَ عَنْ هَذِهِ الدَّارِ الْمَقْدُورِ عَلَى أَهْلِهَا الزَّوَالُ وَ لَا يَغْلِبَنَّكُمْ فِيهَا الْأَمَلُ وَ لَا يَطُولَنَّ عَلَيْكُمْ فِيهَا الْأَمَدُ
ثواب الزهاد
4. فَوَاللَّهِ لَوْ حَنَنْتُمْ حَنِينَ الْوُلَّهِ الْعِجَالِ وَ دَعَوْتُمْ بِهَدِيلِ الْحَمَامِ وَ جَأَرْتُمْ جُؤَارَ مُتَبَتِّلِي الرُّهْبَانِ وَ خَرَجْتُمْ إِلَى اللَّهِ مِنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَوْلَادِ الْتِمَاسَ الْقُرْبَةِ إِلَيْهِ فِي ارْتِفَاعِ دَرَجَةٍ عِنْدَهُ أَوْ غُفْرَانِ سَيِّئَةٍ أَحْصَتْهَا كُتُبُهُ وَ حَفِظَتْهَا رُسُلُهُ لَكَانَ قَلِيلًا فِيمَا أَرْجُو لَكُمْ مِنْ ثَوَابِهِ وَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ مِنْ عِقَابِهِ.
نعم الله
5. وَ [بِاللَّهِ] تَاللَّهِ لَوِ انْمَاثَتْ قُلُوبُكُمُ انْمِيَاثاً وَ سَالَتْ عُيُونُكُمْ مِنْ رَغْبَةٍ إِلَيْهِ أَوْ رَهْبَةٍ مِنْهُ دَماً ثُمَّ عُمِّرْتُمْ فِي الدُّنْيَا مَا الدُّنْيَا بَاقِيَةٌ مَا جَزَتْ أَعْمَالُكُمْ عَنْكُمْ وَ لَوْ لَمْ تُبْقُوا شَيْئاً مِنْ جُهْدِكُمْ أَنْعُمَهُ عَلَيْكُمُ الْعِظَامَ وَ هُدَاهُ إِيَّاكُمْ لِلْإِيمَانِ.
متن فارسی
از یک خطبه ی آن حضرت در تشویق به زهد و پارسایی ،و پاداش الهی زاهدان ،ونعمت های خداوند بر آفریدگان
(1)زنهار!که عمر دنیا گسسته و آوای سپری شدن سر داده ،و روی خوشش بر گشته ،و پشت کرده شتابان می رود،ساکنانش را با فنا به پیش می راند،و همسایگانش را با مرگ رهسپار می سازد . شهد آن تلخ ،و زلال آن تیره گشته .
(2)و از آن باقی نمامده جز ته مانده ای که در ته ابریق بماند،یا اندک آبی در کوزه که با ریختن سنگریزه هایی در آن بالا آمده !که اگر لب تشنه ای آن را مزمزه کند تشنگی اش فرو ننشیند.
(3)پس ا ی بندگان خدا ،از این سرایی که سرنوشت مردمش زوال است آهنگ کوچیدن کنید؛و مبادا در این دنیا آرزو بر شما چیره گردد ،و مدت عمر به نظرتان دراز آید !
پاداش زاهدان ای تقرب
(4)به خدا سوگند اگر چون ماده شتران فرزند گم کرده فریاد زنید ،و بسان کبوتران بی همدم ناله کنید ،و مانند راهبان وارسته فغان بردارید ،ودر حرکت به سوی خدا دست از اموال و اولاد بشویید ،برای تقرب به او در بالا بردن درجه ای یا آمرزش گناهی که نامه های اعمالش بر شمرده و فرشتگان به یاد سپرده اند ،باز هم در قبال پاداشی که از پیشگاهش برایتان امید دارم و کیفری که از سوی او بر شما می ترسم بسیار ناچیز است.
نعمت های الهی
(5)و به خدا سوگند اگر دل هاتان از اشتیاقش آب شود ،و دیدگانتان از عشق یا بیم او خون فشاند ،وتا دنیا برجاست در دنیا عمر کنید ،هرگز اعمالتان –هر چند از هیچ تلاشی دریغ نکنید –نمی تواند جزای نعمت های بزرگ خداوند وهدایتتان به راه ایمان باشد .
مؤلف :گزیده ای از این سخن را به روایتی دیگردر گذشته آورده ایم .ودر این جا به خاطر اختلاف دو روایت آن را تکرار کردیم.
قبلی بعدی
