متن عربی
71 .و من كتاب له (علیه السلام) إلى المنذر بن الجارود العبدي، و خان في بعض ما ولاه من أعماله
- أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ صَلَاحَ أَبِيكَ غَرَّنِي مِنْكَ وَ ظَنَنْتُ أَنَّكَ تَتَّبِعُ هَدْيَهُ وَ تَسْلُكُ سَبِيلَهُ فَإِذَا أَنْتَ فِيمَا رُقِّيَ إِلَيَّ عَنْكَ لَا تَدَعُ لِهَوَاكَ انْقِيَاداً وَ لَا تُبْقِي لِآخِرَتِكَ عَتَاداً تَعْمُرُ دُنْيَاكَ بِخَرَابِ آخِرَتِكَ وَ تَصِلُ عَشِيرَتَكَ بِقَطِيعَةِ دِينِكَ .
- وَ لَئِنْ كَانَ مَا بَلَغَنِي عَنْكَ حَقّاً لَجَمَلُ أَهْلِكَ وَ شِسْعُ نَعْلِكَ خَيْرٌ مِنْكَ وَ مَنْ كَانَ بِصِفَتِكَ فَلَيْسَ بِأَهْلٍ أَنْ يُسَدَّ بِهِ ثَغْرٌ أَوْ يُنْفَذَ بِهِ أَمْرٌ أَوْ يُعْلَى لَهُ قَدْرٌ أَوْ يُشْرَكَ فِي أَمَانَةٍ أَوْ يُؤْمَنَ عَلَى جِبَايَةٍ فَأَقْبِلْ إِلَيَّ حِينَ يَصِلُ إِلَيْكَ كِتَابِي هَذَا إِنْ شَاءَ اللَّهُ.
قال الرضي [رضي الله عنه:] و المنذر بن الجارود هذا هو الذي
3.قال فيه أمير المؤمنين (علیه السلام) إنه لنظار في عطفيه مختال في برديه تفال في شراكيه]
متن فارسی
71- از یک نامه ی آن حضرت به مُنذر بن جارود عبدی که در برخی از کارهایی که به او سپرده بود خیانت کرد
(1)اما بعد، همانا درستکاری پدرت مرا درباره ی تو فریب داد و پنداشتم که تو نیز از روش او پیروی می کنی
و به راه او میروی. ولی آن گونه که به من خبر رسیده تو فرمانبرداری از هوا و هوس را فرو نمی گذاری و برای آخرتت اندوخته ای نمی نهی، با ویران کردن آخرتت دنیایت را آباد می کنی و با بریدن از دینت به خویشان خود می پیوندی!
(2) اگر آنچه از تو به من خبر رسیده درست باشد هر آینه شتر قبیله ات (که از این دست به آن دست می گردد و به خدمت همه کس در می آید) و بند کفشت از تو بهتر خواهند بود، و کسی مانند تو شایستگی ندارد که مرزی را به دست او بندند، یا کاری را توسط او صورت دهند، یا مقام و منزلتش را بالا برند، یا در امانتی شریکش سازند و یا بر جمع آوری مالیات امینش شمارند. همین که این نامه ام به دستت رسید به سوی من حرکت کن، ان شاء الله.
مؤلف: منذر بن جارود همان است که امیرمؤمنان (علیه السلام)درباره ی او فرمود
(3) از کبر و غرور پیوسته به دوشهای راست و چپ خود می نگرد و در دو جامه ی گرانبهای خود می خرامد و همواره کفش های خود را با آب دهان تمیز مینماید.
قبلی بعدی